DENİZLİ Gezi yazısı planı rehberi örneği turları butik oteller

Denizli Bozkurt

Bozkurt, Denizli arası uzaklık: 52 km. Bozkurt, Dinar arası uzaklık: 89 km.

TARİHİ

İlçe, 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşı sırasında, Balkanlardan Anadolu’ya göç eden muhacirler tarafından kurulmuştur. Kurulduğu yıldan, 1955 yılına kadar köy statüsünde bulunan yerleşim, 1955 yılında bucak ve 1956 yılında Belediyelik olur. 1990 yılında ise ilçe olur. İlçenin isminin kaynağı: 1930’lu yıllarda ovanın ortasında bu istasyonda konaklayan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün buraya Bozkurt ismini verdiği tahmin ediliyor.

Bozkurt ismini almadan önce, yerleşim “Hamidiye” ve “Mamudiye” isimli iki köyden oluşmaktadır. Sultan II. Mahmut döneminde yerleşenler köylerinin ismini Mahmudiye, Sultan II. Abdülhamit döneminde yerleşenler ise köylerinin ismini “Hamidiye” koymuşlardır.

GENEL

İlçe bağlı bulunduğu Denizli ilinin doğusundadır. İlçe topraklarının büyük kısmı Hambat ovasındadır. Hambat ovası: güneyde Maymun dağı, kuzeyde Söğüt dağları ile çevrilidir. Bu coğrafya, antik dönemlerden beri geçit yoludur. Efes’ten Pamfilyaya giden antik Roma yolu, Konya-Beyşehir-Eğirdir-Laodikea-Ayasuluk’a giden Bizans yolu buradan geçer.

Hambat ovası ismini: Bozkurt ilçesi ile aynı ovayı paylaşan, komşu Çardak ilçesinde bulunan Anadolu Selçukluları döneminde I. Alaaddin Keykubad tarafından 1230 yılında yaptırılan Han-Abad Kervansarayından alır. Yörede karasal iklim hakimdir. Buna bağlı olarak yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlı geçer. İlçenin en büyük özelliklerinden birisi de, bisiklet sayısının fazla olmasıdır. İnsanlar bir yerden bir yerlere giderken genellikle bisiklet kullanırlar ve hatta bisiklet sayısının insan sayısından fazla olduğu söyleniyor.

NE YENİR

Muhacir Somunu

İlçeye özgü lezzetlerden biri olan muhacir somunu, Balkanlarda yaşayan Türklerin Anadolu’ya göç ederken beraberlerinde getirdikleri tatlardan birisidir. Bu somunun üretimi, ilçenin genelinde yapılmaktadır. Daha çok ev halkının günlük ihtiyacını karşılamak için yapılan bu ekmek, mikro ölçekli olarak ticari amaçla da üretilmektedir. Katkısız hamurun mayalanmasıyla yapılan muhacir somunu, kendine has özellikleri bulunan toprak fırınlarda ateş görmeden fırının kendi ısısıyla pişirilir.

Fırının ısıtılmasında talaş, çalı, pür gibi çabuk alev alan ve hemen geçen malzemeler kullanılır. Ekmeğin mayasından kaynaklı olarak kendisine has hafif ekşimsi bir tadı bulunur. Bunun sebebi hazır maya yerine ekşi maya kullanılmasıdır. Muhacir somunu aynı zamanda geç bayatlama özelliğine sahiptir.

Un, patates, su ve maya karışımından üretilen Muhacir Somunu’na peynir suyu da katılarak daha besleyici ve lezzetli olması sağlanır. Somuna patates katılmasının sebebi ise erken bayatlamasını önlemektir. Çörek otu olarak da pişirilen bu ekmek fırından yeni çıktığında tereyağı ile kahvaltıların vazgeçilmez tadı olur.

NE SATIN ALINIR

Avdan Bardağı

Bu ahşap testinin içinde su yazın sıcakta serin kalır. Aynı zamanda suyu içenlerin burunlarına nefis çam kokusu gelir. Oyulup şekil verilen bardağın sızıntı olmayacak şekilde alt kısmı ağaç kabuğu ile doldurulur. Dikkat edin, fiyatı yüksek diye kızmayın, çünkü bir usta günde sadece birkaç bardak yapabiliyor. Bence satın alın, mutlaka beğeneceksiniz.

TERS LALE

Buraya gelen ve yerleşen muhacirler, Bulgaristan Deliorman bölgesinden, ters lale soğanı getirmişlerdir. Sadece 1000 metrelik rakım üzerindeki topraklarda yetişen bu çiçek, 1400 metre rakımlı yayla köyünde: Hambat, Dazkırı ve Baklan ovasında, düz damlı kerpiç evlerin arasında yetişmektedir. Her yıl Nisan ayında bu köyde (Hayrettin köyü) ters lale şenlikleri düzenleniyor.

Tuşaya, Ağlayan gelin gibi isimlerle de anılan ters lale, Hıristiyanlarda, Hz İsa’nın çarmıha gerildiği gün, üzüntüden boyunlarını büktüklerine inanıldığı için kutsal kabul ediliyor. Müslümanlarda ise nektarlarını döktükleri için ağlayan lale olarak görülen bu hüzünlü çiçeğin her dalında ters büyüyen dört lale bulunuyor. Çiçeklerin boyu 50-60 cm kadar büyüyebiliyor.

TERS LALE (TUŞAYA) YAYLA ŞENLİĞİ

Her yıl Nisan ayında Hayrettin Mahallesinde düzenleniyor. Şenlikte konserler düzenleniyor, halk dansları topluluğu gösteriler yapıyor.

OFOROAD YARIŞLARI

2015 yılında ANDOFF Ankara kupası 2 Yarışı “Birsen Çelik” etabı, Bozkurt ilçesinde yapılmıştır. Yarış, Türkiye’nin en ünlü ofroad sporcularının katılımı ile ilçenin Poligon mevkiinde bulunan doğal parkurda yapılmıştır. Etabın yapıldığı parkur, iş makinesi değmeden tamamen doğaldır.

GEZİLECEK YERLER

BOZKURT TREN İSTASYONU

İlçe merkezinde, Sütlaç-Kaklık-Goncalı demiryolu uzatma hattı üzerindedir. 1902 yılında İngiliz Oriental Railway Company tarafından yapılmıştır. Alanda istasyon binasının yanı sıra, hangar, kantar binası ve tuvalet bulunur. Ayrıca hareket memurunun ikamet edebilmesi için tasarlanmış küçük bir lojman vardır.

İstasyon binası: enine dikdörtgen planlı, tek katlı ve kırma çatılıdır. Hangar binası, dikdörtgen planlı, ahşap ve tek katlıdır. Yapının çatısı beşik çatı şeklinde, iki yöne eğimli ve saç kaplıdır. Kantar binası, Cumhuriyet döneminde eklenmiştir. İstasyon binası, 1990’lı yılların başında restore edilmiştir. Günümüzde kullanılmıyor.

TUTLUCA MEYDAN ÇEŞMESİ

İlçe merkezine bağlı Tutluca Mahallesi meydanındadır. Görkemli bir köy çeşmesidir. Cumhuriyet dönemi eseri olan çeşme, betondan yapılmıştır. İki kısımdan oluşan çeşmenin her iki kısmında da beton aharı mevcuttur. Çeşmenin ana kısmının ortasında, ay-yıldız motifi ile bitkisel motif bulunur.

Ana kısım, orta bölüm üzerinde yükseltilmiş dikdörtgen kaideli ve yuvarlak kemerli bir kürsüye sahiptir. Kürsünün sağında ve solunda birer adet eğimli simetrik yükseltiler bulunur. Yükseltiler ile kürsü arasındaki kısımlar, çite benzer bağlantılarla kapatılmıştır. Çeşmenin ana kısım üç cephelidir.

Diğer kısmı dikdörtgenler prizması şeklinde, üzeri beton süslemeli çatıyla örtülü bir yapıya sahiptir. Diğer kısmın sadece ön cephesinde üç adet musluk vardır. Bu cephede basit bitkisel motifler dikkat çeker. Çeşmenin tamamı 2014 yılında yenilenmiştir. Bu aşamada yapı tamamen kırmızı ve cam göbeği yeşil renklere boyanarak üzerine kaplumbağa motifleri işlenmiştir. Çeşme günümüzde kullanılmaktadır.

BOZKURT ÇARŞI CAMİSİ

İlçe merkezinde Mahmudiye Mahallesi Atatürk Bulvarı Belediye binası karşısındadır. Cami: dikdörtgen planlı, kırma çatılı bir camidir. İki şerefeli bir minaresi vardır. İç mekanda ahşap tavanda iki tavan göbeği bulunur. Cami: güzel ahşap işçiliği ile göze çarpar.

KISIK KANYONU

İlçe merkezine bağlı İnceler köyünün kuzey doğusunda, köye 7 km uzaklıkta Emir çayının doğduğu yerdedir. Kanyon bu coğrafyanın büyüleyici güzelliklerinden biridir. Zaman zaman su ile buluşur. Bir zamanlar buradan kervanlar geçiyormuş. Acıpayam-Tavas ilçeleri arasında geçit olarak kullanılmış. En derin yeri 4 metre ve yüksekliği 200 metredir.

Tabanı geçirgen kum ile kaplıdır. Bu geçirgen tabaka, kanyon içerisindeki 5 metreden başlayıp aşağılara inildikçe 150 metreye kadar uzanır. 1800’lü yıllarda kanyona raylar döşenmiş ve dağdan, Beylerli’deki ağaç fabrikasına ağaçlar taşınmış. (Ray izleri hala görülebilmektedir.) Kurtuluş savaşı sırasında da kanyon silah ve cephane taşımak için kullanılmıştır.

KARAGÖL

Bozkurt-Çambaşı köyünün güneybatısında, köye 1250 metre uzaklıkta, ormanlık alandadır. Bir heyelan ve set gölü olan Karagöl olarak bilinen mesirelik alanda, çeşitli su kaynakları, kar ve yağmur suları ile beslenen küçük bir göl bulunur. Bu göl kıyısında, asırlık ağaçlar, su kuşları ve sazlıklar bulunur. Gölün çevresi mesire alanı olarak düzenlenmiştir ve bahar-yaz aylarında bölge halkı tarafından yoğun olarak ziyaret edilir.

ÇAMBAŞI TAPINAĞI

Bu Tümülüs, ilçe merkezine bağlı Çambaşı bölgesindedir. 1081 rakımlı tepede bulunan bu Tümülüs, günümüzde Bozkurt ve Çardak ovalarına bakar. Tümülüs: Frigya bölgesinde, MÖ 7’nci yüzyıldan bu yana kullanılan tipik tonozlu Tümülüs mezar tipindedir. Tümülüs: kuzey-güney doğrultusunda uzanır.

Batı duvarı define avcıları tarafından tahrip edilmiştir. Mevcut yüksekliği 6.5 metredir. Tümülüsün üzerinde: küfeki taşından yapılmış dromos, ön oda ve mezar odasından oluşur. Duvarlarında herhangi bir fresk izi yoktur. Tümülüs bölgesinde bulunan seramikler, buranın bir Roma dönemi yapısı olduğunu izah eder. Mezar odasının örgü tekniği de bu görüşü destekler.

GÖKDİREKLER

İlçe merkezinde İnceler mahallesinde bulunan mezar taşları ve ahşap mezar başlıkları ilginçtir. Avdan köyünde bir bayır üzerindeki mezarlıklarda da ahşap mezar başlıkları bulunmaktadır. Eski Türk kültüründe: gökyüzünün, göğe gerilmiş bir çadır olduğuna ve bir direği olduğuna inanılır, bu gökdireklerin bunu ifade ettiği söylenir. Bu mezar başlıklarında, yörede kutsal kabul edilen ardıç ağacı kullanılmıştır. Güzel kokusunun dualarla birlikte ölenlerin ruhlarına ulaşılacağı düşünülmüştür.

Denizli Sarayköy gezi yazısı hakkında Sarayköy

Denizli Serinhisar

Evet, burası leblebinin başkenti, Yatağan yöresi ise bıçakçılığın başkentidir. Tarihi ve turistik yer derseniz, yok.

ULAŞIM

Serinhisar, Denizli arası uzaklık: 36 km. Serinhisar, Acıpayam arası uzaklık: 20 km. Serinhisar, Tavas arası uzaklık: 24 km.

TARİHİ

Serinhisar ve çevresi, Oğuzların bir kolu olan Avşarlar tarafından kurulmuştur. İlçe sırası ile Karaağaç, Kepez, Yerlikaya ve Kızılhisar isimlerini almıştır. 1671-1672 yılları arasında buraları gezen Evliya Çelebi, Seyahatnamesinde “Karaağaç ovasından” (Kızılhisar) sözeder. 1871 yılında Kızılhisar, Acıpayam’a bağlanmıştır. 1923 yılında Denizli il haline getirilince, 1987 yılında Kızılhisar ilçe olmuş ve isim “Serinhisar” olarak değiştirilmiştir.

GENEL

İlçe toprakları Akdeniz bölgesine yakındır. Antalya körfezinin kuzeyinde, bir yay biçiminde uzanan batı Toros dağlarının uzantıları arasında yer alır. Güney kanadında yayla, daha güneyde ise Acıpayam ovasının bir parçası olan Serinhisar ovası bulunur. İlçenin ortalama rakımı, 900 metredir. Yükseklik yer yer 2528 metreye kadar çıkar.

Bölgede göller yöresi iklimi hakimdir. İlçe topraklarında doğal ormanlar bulunur. İlçe halkının başlıca ekonomik kaynakları: urgancılık, leblebicilik, kerestecilik, zeytincilik, tütüncülük ve turşuculuktur. Ayrıca Yatağan kasabasında halk bıçakçılık yapar. Turşu ve zeytin, yurt dışına ihraç edilmektedir. Ayrıca, ilçede fason tekstil üretimi yapan 3 fabrika bulunur.

ÇÖMLEKÇİLİK

İlçenin geleneksel el sanatlarından biri olan çömlekçilik, özellikle ilçe merkezinde sürdürülmektedir. Çömlekçilik, dönemsel olarak yalnızca birkaç usta tarafından yapılmaktadır. Çömleklerde kullanılacak çamurlar, ilçenin yüksek rakımlı tepelerinin güney yamaçlarındaki topraklardan elde edilir. Bu toprağın özelliği içerisinde yoğun miktarda kil bulundurması ve kırmızı renkte olmasıdır.

Yılın belli dönemlerinde hazırlanan çamurlar bir süre dinlendirildikten sonra, özel tezgahlarda şekillendirilir. Bir süre dinlenmeye bırakılan çömlekler, ustasının isteğine göre süslenerek odunla yakılan özel fırınlarda pişirilir. Çömlek üretiminde “kara düzen” denilen eski tezgahların yanı sıra motorlu tezgahlar da kullanılır. Serinhisar çömlekleri, hem günlük ihtiyaçların karşılanması hem de turistik amaçlarla üretilir. Çömlekler, testi, bardak, göveç gibi çeşitli formlara sahiptir.

YATAĞAN BIÇAKÇILIĞI

İlçe merkezine bağlı Yatağan Mahallesinde yaşayan nüfusun çoğunluğu bıçakçılık mesleğiyle uğraşır. Bıçakçılık Yatağan’ın geleneksel el sanatı ve mesleğidir. Bu meslek, Osmanlı Döneminden bu yana orijinal haliyle sürdürülmektedir. Mahallede yüze yakın bıçak atölyesi bulunmaktadır. Ev tipi atölyelerin dışında, kurumsallaşmış büyük atölyeler de mevcuttur.

Tamamen el işçiliği ile sürdürülen bıçakçılık mesleğinde, pala ve çeşitli bıçakların üretimi başı çekmektedir. Mahallede bazı dönem filmlerine savaş silahı olarak üretim yapan üreticiler de bulunmaktadır. Yatağan bıçakçılığı hem günlük ihtiyaçların karşılanması hem de turistik amaçla sürdürülen bir meslek olarak dikkat çekmektedir. Dünyanın pek çok bölgesinde “Türk Kılıcı” olarak bilinen yatağanlar, sağlam ve keskin olmalarının yanı sıra göz alacı görünüşleri ile de birer sanat eseri özelliğindedir.

SERİNHİSAR LEBLEBİSİ

Leblebicilik Serinhisar halkının en önemli geçim kaynaklarından birisidir. Leblebi üretimi Serinhisar’da 1940’lı yıllardan bu yana devam etmektedir. Leblebinin hammaddesi olan nohut daha önceki yıllarda, Balıkesir ve Uşak gibi çevre illerden temin edilirken, Serinhisarlı çiftçiler nohut üretiminde önemli bir noktaya gelmişlerdir. Küçük aile işletmelerinden oluşan leblebi sektöründe günlük 100 tona yakın leblebi üretimi gerçekleşmektedir.

Ciddi yatırımların yapıldığı Serinhisar’da on adet büyük ölçekli firma ve yüzü aşkın leblebi imalathanesi bulunmaktadır. İlçedeki işletmelerde, soslu, çıtır, acılı, tuzlu, karabiberli, çifte kavrulmuş ve şekerli gibi leblebi türleri üretilmektedir. Üretim kapasitesi bakımından Türkiye’nin en büyük leblebi üretim merkezi olan Serinhisar’da üretilen leblebiler, ulusal ve uluslararası pek çok pazarda kendine yer bulmaktadır.

LEBLEBİ VE KÜLTÜR FESTİVALİ

2001 yılından bu yana geleneksel olarak yapılan festival, ilçede Çamlık denen bölgede, her yıl Temmuz ayında düzenleniyor. Festivalde, konserler veriliyor.

BIÇAKÇILIK FESTİVALİ

Serinhisar ilçesine bağlı Yatağan Kasabasında her yıl düzenleniyor.

SERİNHİSAR MESLEK YÜKSEK OKULU

Denizli Pamukkale Üniversitesine bağlıdır.

GEZİLECEK YERLER

YATAĞAN BABA TÜRBESİ

İlçe merkezine bağlı Yatağan mahallesinde bulunan Yatağan Baba Türbesi, bir Selçuklu dönemi eseridir. Türbenin üzerinde 1244-1245 tarihleri yazılıdır. Türbe kare formlu ve kagir yapılıdır. Türbenin üzeri piramidal saç çatı ile örtülüdür. Yapının girişi kuzey doğu cephesinin kuzey köşesinde ahşap kapıdan sağlanmaktadır.

Türbe: türbedar odası ve sanduka odası olmak üzere iki kısımdan oluşmaktadır. Türbedar odasında, kapının tam karşısında küçük bir pencere bulunur. Sanduka odasının kuzeydoğu cephesinde dikdörtgen bir pencere bulunur.

Sanduka odasında birbirine bitişik vaziyette, üç sanduka yer almaktadır. Bu sandukalar Yatağan Baba’ya, eşine ve oğlu Murat Bey’e aittir. Sanduka odasının içinde, güneybatı duvarda bulunan sivri kemerli niş dikkat çekicidir. Yatağan Baba Türbesi, 1190 yılı sonrasında Denizli yöresindeki fetihlerde, Anadolu Selçuklu Sultanı Gıyaseddin Keyhüsrev tarafından yöreye gönderilen Osman Bey’e aittir. Osman Bey, Garbikarağaç (Acıpayam) yöresinin fethi için çalışmış ve savaşlarını yata yata kazanmasından dolayı Yatağan Baba lakabını almıştır.

Denizli Serinhisar gezi yazım hakkında Serinhisar

Denizli Bekilli

Bu yöreye yolunuz düşerse: üzüm üretimi ile elde edilen sirke, pekmez, şarap satın alabilirsiniz, oldukça meşhurdur. Yine buraya yolunuz düşerse Poyrazlı camisindeki sancağı görmeyi unutmayınız. Antik dönemdeki Şarap Tanrısı Dionysosun yaşadığı yerin burası olduğu iddia ediliyor.

ULAŞIM

Bekilli, Denizli arası uzaklık: 86 km. Bekilli, Uşak arası uzaklık: 83 km. Bekilli, Çal arası uzaklık: 23 km. Bekilli, Karahallı arası uzaklık: 16 km. Bekilli, Sivaslı arası uzaklık: 44 km.

TARİHİ

Yöredeki ilk yerleşimciler ve tarihi hakkında bilgi yoktur. Yerleşim, Osmanlı döneminde Afyonkarahisar Sancağına bağlı bir köy iken, 1884 yılında İzmir iline bağlanmış, daha sonra ise Denizli iline bağlanmıştır. 1910 yılında bucak olmuş ve Çal ilçesine bağlı kalmış, 1987 yılında ise ilçe statüsü kazanmıştır.

GENEL

İlçe, Ege bölgesinin İç Ege bölümünde yer almaktadır. İlçenin rakımı ortalama 850 metredir. Çevresi tepelerle çevrilidir. İlçenin güneyinde Asar Tepesi, kuzeyinde Aslankara tepesi bulunmaktadır. İlçe merkezi ve köylerinin arazisi oldukça engebelidir. Tarıma elverişli düz arazi kesimi oldukça az olup, Medele ovasındadır. İlçe merkezinin 5 km güneyinden Büyük Menderes ırmağı geçer. Irmağın aktığı vadinin derin ve sarp olmasından dolayı, sulamada yararlanılamaz. Yörede deniz iklimi karasal iklime geçiş yapar.

Buna bağlı olarak yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçer. Kış aylarında zaman zaman kar yağışı görülür. İlçe nüfusu dışarıya göçler nedeniyle sürekli azalmıştır. Özellikle: Denizli, İzmir, Aydın ve İstanbul gibi illere göç vermektedir. Çünkü: ilçe topraklarındaki arazi verimsizdir. İlçe: üzümü, şarabı ve pekmezi ile ünlüdür.

Çünkü ilçede üzüm yetiştiriciliği yapılmaktadır. İlçe merkezinde 7, köylerde ise 3 olmak üzere toplam 10 şarap imalathanesi ve ilçe merkezinde 4 tane sirke ve 2 tane pekmez imalathanesi vardır. İlçede üzüm şarabı yanında vişne, böğürtlen, kara dut, nar gibi meyve şarapları da imal edilmektedir. Antik dönemde, Şarap Tanrısı ile bilinen ünlü “Dionysos” şehrinin burada bulunduğu iddia edilmektedir.

BEKİLLİ ZEYNEP ŞAMİL GİRGİN MESLEK YÜKSEK OKULU

Pamukkale Üniversitesine bağlıdır. 2000-2001 eğitim öğretim yılında açılan okulda 4 bölümde eğitim öğretim sürdürülmektedir. Öğrencilerin konaklaması için, okulun yanında Kredi Yurtlar Kurumunun yurdu bulunmaktadır.

GEZİLECEK YERLER

MEDELE TAŞ EVLERİ

İlçe merkezine bağlı Yeşiloba mahallesinin eski adı “Medele” dir. Antik dönemde, bölgede adı geçen Motella Antik Kentinin bu çevrede bulunduğu ve Medele adının da buradan geldiği sanılmaktadır. Mahalle, Büyük Menderes nehri kenarında bulunan tepe üzerindeki düzlükte kuruludur. Mahalledeki taş evlerin birçoğu, Cumhuriyet döneminde yapılmıştır. Hemen her evin duvarında yapım tarihi ve ustasının adının yazıldığı bir mini kitabe bulunmaktadır. Duvarlar da küçük taş parçalar ve bu parçalardan elde edilmiş dairesel motifler sıklıkla görülür. Evleri yapan taş ustalarının büyük çoğunluğu Uşak-Güney ilçesinden gelmiştir.

Medele taş evleri, görenleri hayran bırakacak güzelliktedir. Tamamı kaba yontu taş ve kiremit malzeme bir arada kullanılarak yapılmıştır. Evler tek veya iki katlı olup, çoğunluğu hanay ev tipindedir. Duvarlarında gülbezek adı verilen ince süslemeler bulunur. Aradan geçen yıllara rağmen kendini koruyabilmiş pencerelerin hemen hepsi, yuvarlak kemerli ve süslemelidir. Bazı evlerde ahşap işçiliği ile süsleme yapıldığı görülür. Evlerin bazılarının duvarlarında çevredeki antik yerleşimlerden getirilmiş mimari bloklar bulunur. Bu da Medele’nin geçmişinin yüzlerce yıl öncesine dayandığını göstermektedir. Bir ivin duvarında ise içinde Grekçe “Motella” adının okunabildiği bir yazıt bulunur. Bu evin ne zaman yapıldığı hakkında ise herhangi bir bilgi yoktur.

POYRAZLI TARİHİ SANCAK

İlçe merkezine bağlı Poyrazlı mahallesinde bir adet tarihi sancak bulunmaktadır. Sancak, Kurtuluş Savaşında Poyrazlı mahallesine götürülüp emanet edilmiş, mahalle halkı yıllardır sancağı özenle koruyor. 240 yıllık sancak, mahalle halkı tarafından 106 yıldır korunuyor. Sancağın üzerinde: Peygamberin, 4 halifenin adı ve Fetih Suresi yazılıdır. Ayrıca sancağın üzerinde 1770 yazılıdır. Sancağın kumaşı, işleme tekniğinden ve üzerindeki yazılardan savaş sancağı olduğu anlaşılıyor. Yıllarca Poyrazlı camisinin tavan arasında duran sancak, tahribata uğramış, ancak daha sonra cam içine aldırılarak korumaya alınmıştır.

Poyrazlı Mahallesi camisinde bulunan sancağı gidiniz ve görünüz.

BEKİLLİ ASARTEPE (PEPUZA)

Asar Tepesi, ilçenin 500 metre güneydoğusunda, Çal ve Bekilli arasında ulaşımı sağlayan karayolunun güneyindedir. Şehir merkezinin bulunduğu alandan yaklaşık 100-150 metre daha yüksektir. Yakın çevresinin en yüksek ve hakim tepesidir. Bu özelliği ile savunmaya elverişlidir. Tepe düzlüğü üzerinde, antik dönemlere ait moloz taşlardan örülü, kale sur duvarları bulunur. Duvar yükseklikleri yer yer 1.5 metre ve genişlikleri ise 2-3 metredir.

Antik çağda, Frigya bölgesinin Lydia bölgesine komşu olan bölümünde bulunmaktadır.

Euripides’in tragedyasında: şarap, eğlence ve bağbozumu tanrısı Dionysos’un kaynak ve niteliklerinden söz edilirken: Frigya-Lydia Tanrısı olduğundan bahsedilmektedir. Bağcılık ve şarapçılığın: bu bölgede önemli olması, Asar Tepesi çevresinde değer verilen en önemli tanrının Dionysos’dur. Antik dönemde: değer verilen en önemli tanrılardan birisi de: güneş, müzik ve sanat tanrısı Apollon’dur. Apollon Lermanos: Bahadınlar köyü ve çevresinde değer verilen kutsal alanlardan birisidir. Asar Tepesinin kuzeye bakan yamaçlarında bulunan, sonradan doldurulmuş bazı çukurların; İstiklal Savaşı öncesinde bölgeyi işgal eden Yunanlılar tarafından top ve makineli tüfek yerleri olarak kazıldığı bilinmektedir.

Denizli Sarayköy gezi yazım için Sarayköy