Peru Chan Chan

Peru Chan Chan

Chan Chan antik şehri: La Libertad bölgesinde, Pasifik Okyanusunda sahil kenti Trujillo şehrinin 5 km batısındadır. Başkent Lima şehrinin ise, 480 km kuzeyindedir. Peru ülkesindeki birçok kıyı yerleşimi dışında, Pasifik Okyanusuna çok yakın olmasıyla önem kazanır. Bulunduğu vadi “Moşe vadisi” olarak bilinmektedir.

Issız bir durumda iken; İspanyol istilacı Francisco Pizarro tarafından keşfedilen şehir: 1986 yılında UNESCO tarafından “Dünya Kültür Mirası Listesi” ne dahil edilerek koruma altına alınmıştır.

Peru Chan Chan Chimu Krallığı
Peru Chan Chan Chimu Krallığı

 

Chimu Krallığı

Chimu krallığı: Kolomb öncesinde bu bölgede büyük bir medeniyet kurmuşlardır.
Chimu kültürü hakkında günümüze ulaşan bilgiler: 1200 yılından itibaren gelmektedir. Chimu insanları: Cajamarca ve Huari denilen yakın kültürlerden etkilenmişlerdir.

Efsaneye göre: Chan Chan şehri: denizden kano ile buraya gelen Taycamano isimli bir kahraman tarafından MS.850 yılında kurulmuştur ve şehri kurduktan sonra kendisi batı ufkunda kaybolmuştur. Chimu’lar şehri imparatorluğun başkenti olarak kullanmışlardır.

Bunlar: güneyde Pramongo bölgesinde ve kuzeyde Guayaqil körfezine kadar uzanan ve Moşe vadisi denilen bölgede büyük bir imparatorluk kurmuşlardır. Yani geç orta dönemde bölgenin en büyük krallığını kurmuşlardır. Bunlar: kuru bölgede sulama kanalları yaparak tarımı desteklemişlerdir.

Şehirde yaşayan insanlar arasında: sosyal ve sınıfsal tabakalaşma sistemi geliştirilmiştir. Şehirde: güçlü hükümdarlar, yetenekli ustalar, rahipler ve çoğunluklu olarak işçiler yaşıyorlardı. Ancak biraz önce de belirttiğim gibi “bütün insanlar eşit yaratılmıştır” inancını kabullenmemişlerdi.

Yani katı bir hiyerarşik yapı egemen olmuştu.

İnce tekstil, altın, gümüş ve bakır nesneler üretilmiştir. Ayrıca standart tasarımlara ve kalıplara göre: cilalı bıçak ve çömlek üretimi yapılmıştır.

Bunlar: Chimu Yunca olarak isimlendirilen ve günümüzde soyu tükenmiş bir dil konuşuyorlardı. Ama yazı sistemleri yoktu.

Chimu krallığı: İnka etkisi altına girmeden önce, 15. yüzyılda doruğa ulaşmıştır. Amerika kıtasının en büyük ve yeryüzündeki en büyük kerpiç şehir olarak tanınmıştır.

 

İnka Dönemi

İnkalar bölgeye geldiklerinde, yani MS.1470 yılında şehirde 60-100 kişinin yaşadığı tahmin edilmektedir. 1470 yılında İnka orduları, doğudaki dağlardan bölgeye geldiler ve şehrin yaşamsal su kaynağı olan kanalları kestiler. Uzun tartışmalardan sonra Chimu konseyi direnç gösterdikleri takdirde vahşet olacağını düşünerek, şehri İknalara teslim etmeye karar verdiler.

Ancak: İnkalar şehri ele geçirdiklerinde, hızlı bir şekilde Chimu beylerini yok ettiler ve çoğu yetenekli metalürji sanatçılarını ve şehrin değerlerini, kendi başkentleri Cusco şehrine taşıdılar.

İnka imparatoru Tupac Yupanqui tarafından esir alınan Chimu kralı Minchancaman yerine kralın oğlu, İnkalar adına bir süre bölünmüş krallığı idare etti.

Ancak: bu dönemde şehrin terk edildiği anlaşılıyor. Çünkü: Chan Chan şehri kerpiçten yapıldığı için havanın insafına bağlıydı. Kerpiç tuğla yapılarda, herhangi bir su veya rüzgar hasarı olduğunda hemen tamir ediliyordu.

Çünkü özellikle her 25 ile 50 yıllık süreçlerde, burada “El Nino” fırtınaları oluyordu. Ayrıca: MS.1000 yıllarında yeraltı su kaynaklarının da tamamen tükendiği bilinmektedir. Bu nedenlerle, zamanla şehrin terk edildiği düşünülüyor.

 

Francisco Pizarro

1532 yılında İspanyol fatih Pizarro buraya geldiğinde, şehir büyük ölçüde terk edilmişti ve ıssız bir şehirle karşılaştı ve Chan Chan’ın 5 km ötesinde yeni bir şehir kurdu.

Ancak İspanyol hazine avcıları: Chan Chan şehrini talan etmeyi ihmal etmediler. Çünkü, şehirde hala talan edilecek altın ve gümüş vardı. Özellikle: som gümüşten bir kapı ele geçirdiler ki, bunun değerinin çok yüksek olduğu söylenmektedir.

Peru Chan Chan
Peru Chan Chan
Peru Chan Chan

 

Kalıntılarda Gezinti

Yıllar önce şehrin terk edilmesine neden olan iklim olayları, son yıllarda daha yoğun olarak görülmektedir. İklim değişiklikleri nedeniyle artan yağışlar ören yerini olumsuz etkilemektedir. Bu yüzden şehrin önemli kesimlerinin üzerine çatı yapılmaya çalışılmaktadır.

Ancak antik şehir o kadar büyüktür ki, bu çabaların pratikte pek bir anlamı olmadığı kesindir. Bu yüzden, halen yağmurların devam ettiği ve yavaş yavaş çamurun içinde eriyen Chan Chan şehrini mutlaka görmenizi öneririm.

Günümüzde ören yeri: Chan Chan büyüklüğü ve katı hiyerarşik kentsel mekan yapısı ile ilgi görmektedir. Ancak şehir 6 kilometre karelik bir alana yayılmıştır ve bu büyük bölge: kalın toprak/kerpiç duvarlarla çevrilmiştir. Ayrıca: kaleler ve saraylar olarak bilinen 9 büyük dikdörtgen topluluk mevcuttur.

Sarayların her biri, küçük kareler şeklinde düzenlenmiştir ve aralarında tapınaklar, konutlar, depolar, mutfaklar, meyve bahçeleri ve mezarlıklar bulunur.

Öncelikle şunu belirtmekte yarar var, kalıntıların bulunduğu bölge çok büyüktür ve ıssız alanlarda yalnız başınıza dolaşırsanız soyulma olasılığı yüksektir.

Şehir kalıntıları çok büyük bir alana yapılmıştır. Bu alanda, 4 ana site ziyaret edilebilmektedir. Bu siteler arasında ise, taksi kullanabilir veya yürüyebilirsiniz. Eğer kalıntılarda yürümeyi tercih ederseniz ana yollardan ayrılmamanız önerilir, çünkü aksi halde cezai yaptırımlar vardır.

Şehrin merkezinde: piramidal tapınak, mezarlıklar, bahçeler, rezervuarlar ve simetrik düzenlenmiş oda gezilebilir. Burada, muhtemelen yaşam alanları, mezar yerleri ve aristokrasinin ambarları bulunuyordu.

Şehir nüfusunun esnaf ve diğer çoğunluğu: daha az dayanaklı ve mütevazi konutlarda oturuyorlardı.

Peru Chan Chan Duvarlar
Peru Chan Chan Duvarlar
Peru Chan Chan Duvarlar

 

Duvarlar

Şehrin çevresi birçok duvar bulunmaktadır ve şehir adeta bir kale ile çevrelenmiştir ve şehir adeta bir labirent gibidir.

Bazı yerlerde 30 metre yüksekliğe ulaşan duvarlar: kıyılardan gelen rüzgarlara karşı bir sığınak olarak inşa edilmiştir. Bu duvarlar: şehirde sayısız yoğunluktadır ve şehirde adeta bir labirent oluşturmuştur.

Genelde üçgen şekildeki bu karmaşık tasarımlı duvarlar: pürüzsüz kerpiç tuğlalardan yapılmışlardır. Bu pürüzsüz yüzeylere: kuşlar ve balıklar oyulmuştur. Ayrıca: yine bu duvarların yüzeylerine: deniz canavarlarını yakalamak için oyulmuş kaplumbağalar, yengeçler ve ağlar betimlenmiştir.

Peru Chan Chan Su kanalları ve Bahçeler
Peru Chan Chan Su kanalları ve Bahçeler

 

Su Kanalları ve Bahçeler

Şehir: şehir dünyanın en kasvetli kıyı çöllerinden birine kurulmuş ve yıllık ortalama yağış miktarı yok denecek kadar azdır.

Ama: Chan Chan alanları ve bahçeleri sulama kanalları ve kuyulardan oluşan bir ağ ile sulanmıştır. Bu sulama kanallarının bölgedeki uzunluğu 80 kilometreye kadar uzanmaktadır.

Yerkabuğu hareketleri nedeniyle, yeraltı su kaynakları MS.1000 yılı civarında düşünce, Chimu yöneticileri, kuzeyde Chicama nehrinden, 50 kilometrelik bir kanal yaparak nehir suyunun yönünü değiştirmek gibi cesur bir girişimde bulunmuşlardır.

Öte yandan: sağanak yağışlar antik kenti yıkacak ölçüde şiddetliydi ve şehir çok fazla su tarafından tehdit ediliyordu. Bu nedenle: Chimu medeniyeti dünyanın ilk gerçek mühendis toplumu olarak bilinir.

Onlar: ölçümlerin kayıt edilmesi veya ayrıntılı planların hazırlanması için bir yazılı dil bulunmamasına rağmen: bir şekilde dikkatlice inlemeler yapmışlar ve iki vadi arasındaki zor bayırı aşırarak kanal inşa etmeyi başarmışlardır.

Evet: düzensiz su kaynakları, tarım için sayısız zorluklar yaratırken, Chimular denizi hep bir lütuf olarak görmüşlerdir. Çünkü, bu bölgede Humboldt akıntısı, kapalı okyanus yüzeyine besin açısından zengin suları yukarı iter ve dünyanın en zengin deniz canlıları burada bulunur.

Chimular: bu durumu tanrıların onlara verdiği daha doğrusu bağışladığı bir gıda olarak görmüşlerdir. Bu nedenle Chan Chan frizlerinde, en yaygın görüntü kuş sürüleri, balık, kabuklular ve yumuşakçalardır.

Evet, şimdi de şehirdeki tapınaklar ve saraylardan söz etmek istiyorum. Bunların en büyük ortak özellikleri: bazılarında yüzlerce metreye varan frizlerle süslenmiş olmalarıdır.

Peru Chan Chan Trchudi Sarayı
Peru Chan Chan Trchudi Sarayı
Peru Chan Chan Trchudi Sarayı

 

Trchudi Sarayı

Kalıntılarda gezinmek için uzun zamanınız yoksa özellikle “Trchudi Sarayı” olarak bilinen ana kompleksi gezmelisiniz. Burası bir İsviçreli kaşif tarafından bulunmuş ve ardından restore edilmiştir.

Saray, muhtemelen MS.500 ile 1000 yılları arasında soylular tarafından kullanılmıştır. Sarayın avlusu Chimu frizlerini görmek için en iyi yerlerden birisidir. Duvarlardaki frizler nedeniyle, buranın kutsal bir saray olduğu düşünülüyor.

Koridorlar, odalar ve inanılmaz büyük plazalar: bir labirent gibi sarayın çevresinde belirgin güzergahı izleyerek, son derece organize, antik uygarlığın izlerini görebilirsiniz. Örneğin: sadece giriş geçidi için ayrılmış avluda, duvarlar boyunca düzenli aralıklarla nişler bulunmaktadır.

Bir niş içine oturulduğunda başka bir niş içindeki kişiye, fısıltı ile bir şeyler söylendiğinde, alışılmadık akustiğe tanık olabilirsiniz. Bu basit tasarlanmış kerpiç konsey odası: tüm sesleri yükseltmektedir.

Sarayın tasarımı boyunca tekrarlanan denizle ilgili mitolojik frizleri görebilirsiniz. Özellikle audiencias ana tören avlusundaki koridorda ayrıca balık ve kuş tasarımları da görülür.
Sitenin batı açık bölümünde Funerario olarak bilinen mezar alanı görülür. Burası en kutsal yerdir.

Peru Chan Chan Museo de sitio
Peru Chan Chan Museo de stio

 

Museo de Sitio de Chan Chan

Chimu imparatorluğu ve Chan Chan şehri çevresindeki buluntular burada sergilenmektedir. Tchudi sarayından buraya 20 dakikalık yürüyüş ile ulaşabilirsiniz.

Müzede önce İspanyolca 8 dakikalık bir multimedya gösterisi sunuluyor. Ardından: sıcak ama sulanan çölde elde edilen arkeolojik buluntuların sergilendiği bölümleri görebilirsiniz. Ayrıca: ahşap putlar, seramik ve metal nesneler, yapı malzemeleri (güneşte kurutulmuş çamur tuğla ve halatlar, kirişler gibi) görülür. Müzenin La Libertad bölümünde: prehispanic kültürel gelişime ait Moşe ve Chimu seramik ve ilk taş eserleri sergilenmektedir.

Aralık-Nisan ayları arasındaki yaz döneminde buraya yolunuz düşerse, çöl alanında, deniz kıyısında Peru ülkesinin en iyi plajlarının bulunduğu alanlara ulaşabilirsiniz.

Peru Chan Chan Zümrüt Tapınak
Peru Chan Chan Zümrüt Tapınak

 

Huaca la Esmeralda-Zümrüt Tapınak

Chimu tapınaklarından en muhteşemi ve en çok saygı duyulanıdır. Şehrin çok kenarındadır. Bina dikdörtgendir ve 65 metre uzunluğunda, 41 metre genişliktedir.
İki platformdan oluşmaktadır.

Buranın 12. veya erken 13. yüzyılda inşa edildiği düşünülmektedir. 1923 yılında ortaya çıkarılmıştır. Onun kerpiç duvarları ve süslemeleri muhteşemdir. Ancak: 1925-1983 yılları arasındaki yağmurlarda hasar görmüştür.

Peru Chan Chan Zümrüt Tapınak
Peru Chan Chan Zümrüt Tapınak

 

Kerpiç duvarlardaki tüm orijinal rölyef çalışmalarında: balık, dalgalar, uçan pelikan, deniz su samuru ve geometrik kalıpları içeren balık ağları yani denizle ilgili motifler görülmektedir.
Huaca’da iki ana platform ve her bölümü çevreleyen duvarlar ve birkaç eğimli bir dizi yol bulunur. Üst platform: bir ibadet yeri ve bir kral mezarı olarak düşünülmektedir.

Peru Chan Chan Zümrüt Tapınak

 

Burada: vadinin batı bölümü boyunca uzanan mezarlıkları da görebilirsiniz. Denizle site çevresindeki alanlar üzerinde: ekili alanlar ve bir ilkel tuğla fabrikası görülür. Bu mezarlar birkaç yıl önce kazılmıştır, ancak daha öncesinde mezar soyguncuları tarafından talan edildiği anlaşılmıştır. Yine de mezarlarda: bazı kabuklular, chaquiras denilen taş ve mercan kolye yüzyıllar sonra bulunmuştur.

Peru Chan Chan Gökkuşağı Tapınağı

Huaca Arco Irıs-Gökkuşağı Tapınağı

Burası Panamerikan Highway yolunun sol tarafında, Trujillo şehrinin yaklaşık 4 km kuzeyindedir. Chan Chan kompleksindeki bu harabe, 1100 yıllıktır ve yörenin en eski yapılarından birisidir. Tapınağın her tarafı 54 ile 60 metre yükseklikteki duvarlarla çevrilmiştir. Giriş batı bölümündedir.

Huaco İris: iki kapmandan oluşur.

Birinci kademe: muhtemelen mısır ve ritüel amaçlı değerli metallerin depolanması için kullanılan 14 dikdörtgen odadan oluşmaktadır. İkinci kademe: bir tören alanı olarak kullanılan düz yüzeyli platform yamaçlarına kadar uzanır. Burada görünüşte tanrılarla konuşulmuş ve kurban törenleri düzenlenmiştir. Buradan: Okyanus, Trujilli ve Chan Chan şehrinin muhteşem manzarası görülebilir.

Huaca boyunca duvarlarda tekrarlanan bir merkezi motif hakimdir. Dekorasyonda bereket ve yağmur sembolü olarak “Rainbow” yani “Gökkuşağı” kullanılmıştır. Bu: tapınağın bir duvarında 7 kez temsil edilmiştir.

Her gökkuşağının altında: yılan tasviri görülür. Bunlardan birisinin iki kafası dikkati çeker ve birinin balık kuyruğu görülür. Bu belki de “iki cinsiyeti” temsil etmek için yapılmıştır. Yılanın tekrarlanması: su ve arazi bereketi sembolü olarak değerlendirilmektedir ve diğer kültürlerle ilişkilidir.

Duvarın üstüne ve girişine: hareketli dansçıların tasvirleri işlenmiştir.
Platformun çevresinde ahşap heykeller bulunan 14 depo vardır. Kerpiçten oyulmuş dış duvarlarda iç duvarlar gibi dekore edilmiştir.

Duvarlarda oyulmuş ejderha figürü nedeniyle burası “Ejderha Tapınağı” olarak da bilinir. Ama en çok kullanılan figür: “Arco Irıs” yani “Gökkuşağı”dır.

Peru Chan Chan Huaca del sol
Peru Chan Chan Huaca del sol

 

Huaca del Sol ve Huaca de la Luna

Huaca del Sol ve de la Luna: Moşe nehri ve Ay Tapınağına yürüme mesafesinde, sol bölümde basamaklı bir platform üzerindedir. Bu platform: 228 metre uzunluğunda ve 136 metre genişlikte, 18 metre yüksekliktedir. Üzerinde beş teras vardır.

Huaca de Sol: idari merkez ve Huaca de la Luna ise bir tören merkezi olarak görev yapmıştır. Bunların arasında: evler, geniş caddeler, sokaklar, koridorlar ve plazalar bulunur. Burada: Moche yüksek, siyasi, dini, ekonomik ve sosyal organizasyonları bulunduğu anlaşılmaktadır.

Huaca de la Luna: güçlü farklı evrelere göre, üst üste tapınaklardan oluşmaktadır. Bazı duvarlarda görülen, çok renkli duvar resimleri: tanrı Ai-apaec’i temsil etmektedir. Hemen del Sol’un yanında küçük bir tepenin yamacında, 21 metre yüksekliktedir.

Tepenin üst kısmında: duvarlarda savaşçıları sembolize eden figürlerin bulunduğu bir oda görülür. Bu resimlerde kullanılan renkler: kırmızı, mavi, beyaz, siyah, sarı, pembe ve kahverengidir.

Arjantin Buenos Aires San Telmo

Arjantin Buenos Aires San Telmo

San Telmo: şehrin en eski ve geleneksel mahallelerinden birisidir ve birçok tango evine ev sahipliği yapmaktadır. Şehrin doğusundadır.

Şehrin mimari mirasının birçoğu buradadır.

Mahallenin Arnavut kaldırımlı sokaklarında barlar ve restoranlar ve sömürge dönemi büyük evleri bulunur. San Telmo mahallesinin merkezinde “Plaza Dorrego” ve hemen ardından “Plaza de Mayo” bulunur. Pazar günleri bu alanlarda antika pazarı kurulmaktadır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo
Arjantin Buenos Aires San Telmo

Gelelim mahallenin isminin kökenine: Pedro Gonzales Telmo: denizcilerin hamisi olarak 13. yüzyılda İspanya’da yaşadı. Orada denizciler ve Portekizli balıkçılara İncil’den vaazlar verdi. 17. yüzyılda bu bölgeye gelen göçmenler, onun hatırasına bölgeye “San Telmo” ismini verdiler.
Evet, burası şehrin en eski ve en iyi korunmuş mahallesidir.

Özellikle hafta sonlarında binlerce ziyaretçi burayı yoğunlaştırır.

Mahallede: Balcarce ve Humberto Primo sokakları, müzeler, antika ve tasarım mağazaları, restoranlar ve meydandaki el sanatları pazarı gezilebilir.

Arjantin Buenos Aires San Telmo

Tüm bu mekanlara ek olarak: “Paseo de la historieta” (Çizgi Roman Kahramanları) ilgi çekmektedir. İlk olarak “Malfalda” heykeli yapıldı ve ardından binlerce ziyaretçi bu karakter yanında fotoğraf çektirince Haziran 2012 tarihinde yeni 9 heykel daha eklendi.

Bu girişimin amacı: mizah ustaları ve onları sevdirmek, yarattıkları çizgi film karakterlerini yeni nesillere tanıtabilmektir. İlk yapılan “Mafalda” 1964 yılında Quino tarafından oluşturulmuştur. Defensa Street ve Şili Street köşesindeki bir bankta oturan bu kız: dünya barışı için dünyaya karşı isyan etmiştir.

“Canones” isimli heykel: Arjantinli bir playboy’a aittir ve Şili caddesi ve Barcarce Street köşesindedir. O: Dante Quinterno tarafından 1953 yılında yaratılmıştır. O herkesin yoldaşı olmuş ve güzel Cachorra eşliğinde yaptığı çılgın davranışları ile herkesi güldürmüştür.

“Larguirucho”: Balcarce Street ve Mexico Street köşesindedir ve en sevilen popüler karakterdir. Manuel Garcia Ferre tarafından 1967 yılında oluşturulan bu dalgın, zarif ve iyi kalpli karakter, ziyaretçilerini beklemektedir.

Evet: gerçek boyutlarında sanatçı Pablo Irrgang atölyesinde cam elyafından yapılan bu heykeller: Arjantin çizgi roman tarihini anlatmaktadır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Pasaje San Lorenzo
Arjantin Buenos Aires San Telmo Pasaje San Lorenzo

 

Pasaje San Lorenzo

San Telmo mahallesinde “Pasaje San Lorenzo” yer almaktadır. Burada siyah bir kölenin tuhaf tarihinin yazılı olduğu duvar ilgi çekmektedir. Bu ev: 2.50 metre genişliğindeki dar bir sokaktadır ve küçük bir girişe sahiptir. Pürüzsüz dış duvarı, yeşile boyalı bir kapı ve demir kilidi görülür. Üst katta barlar için küçük bir balkon bulunur. Bu kısa cadde 200 metre uzunluğundadır. Burada bulunan eski evlerde günümüzde şehir sanatçı ve zanaatkarlarının atölyeleri bulunmaktadır.

Batı dünyasının birçok yerinde olduğu gibi, 17. yüzyılda Arjantin’de de siyah köle ticareti, varlıklı aileler tarafından ucuz işgücü olarak kullanılmıştır. 25 Mayıs 1812 tarihinde ülke genelinde köle ticareti yasaklandı. Bir yıl sonra: kölelerin doğan çocukları serbest ilan edildiler ve böylece özgür doğdular. 1778 yılında şehir genelinde 7268 siyah nüfus bulunduğu bildiriliyor.

Bu rakam 1836 yılında 15.000 kişi olmuştur. Köleliğin kaldırılmasının ardından siyahlar için ev ihtiyaçları doğdu. Bu nedenle şehirdeki siyah insanlar için gayet küçük ölçekli evler yapıldı. 2.50 metre genişliğinde ve 13 metre derinliğindeki bu evlerin geneli Pasaje San Lorenzo denilen bu bölgede yapılmıştır ki hepsinin yaklaşık 380 tane olduğu söyleniyor.

Bu evlerden günümüze kalan en iyi örnek ise yine bu mahallededir. De Los Patios olarak isimlendirilen bu ev gezilebilmektedir.

 

Bar Sur

Her gece, Buenos Aires şehrinde tango gösterileri burada düzenlenmektedir. Burada bulunan eski evler 1967 yılından itibaren restore edilerek rustik bir dekor ve sıcak bir hava yaratılan barlara dönüştürülmüştür.

Arjantin Buenos Aires San Telmo El Sanatları Pazarı-La Feria de San Telmo

 

El Sanatları Pazarı-La Feria de San Telmo

Dorrego meydanındaki bu Pazar mimar Jose Maria Pena tarafından 1970 yılında kurulmuştur. Her Pazar günü saat 10.00-16.00 arasında 270 tezgah kurulur ve çoğunluğu turist olan 10.000 kişi tarafından ziyaret edilir. Burayı ziyaret etmek isteyenler için öneri, çok erken saatte gitmelisiniz.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Plaza Dorrego
Arjantin Buenos Aires San Telmo Plaza Dorrego

Plaza Dorrego

Burada 19.yüzyıldan kalma yapılar ilgi çekmektedir. Çünkü: burası 19.yüzyıl başlarında kamusal alana dönüştürülmüş ve 1930’lu yılların başında burada birçok kafe ve bar açılmıştır. Ayrıca yine bu eski binalar antika dükkanı ve lüks restoranlara dönüştürülmüştür.

Ancak: burayı asıl önemli hale getiren “Feria de San Telmo” olarak isimlendirilen bir pazardır. Her Pazar günü: burada cadde ve sokaklar trafiğe kapatılır ve bir Pazar kurulur ve bu Pazar gerek Buenos Airesliler ve gerekse turistler tarafından yoğun olarak tercih edilir.
Pazar ilk olarak 1970 yılında kurulmuştur.

Günümüzde burada bulunan 270 stant üzerinde antikalar, dönem kıyafetleri, takılar, eski kitaplar, el sanatları öğeleri ve diğer süs eşyaları satılmaktadır. Ancak, bu pazarı ziyaret etmek isterseniz erken saatte gitmenizde yarar var, çünkü Pazar saat 06.00 da kuruluyor. Bu fuar devam ederken: şarkıcı ve dansçılar açık alanda tango gösterisi yapıyorlar. Eğer şehirde tango gösterisi izlemek ve para ödemek istemiyorsanız, burada izleyebilirsiniz.

Açık Pazar yanında: burada bir de kapalı Pazar bulunuyor. Bolivar, Carlos Calvo, Defensa ve Estados Unidos sokaklarıyla çevrili bu kapalı Pazar 1897 yılında inşa edilen bir demir yapıdadır. Burada antika ürünler yanında gıda ürünleri satılmaktadır.

Yine buranın yakınlarındaki “Defensa Street” denilen yerde: çok sayıda antika dükkanı bulunmaktadır. Özellikle: Arjantin ve Avrupa dönemi resimleri, 18. ve 19. yüzyıl mobilyaları, takı, sömürge gümüş ve klasik oyuncaklar bulabilirsiniz.

Zaten: San Telmo bölgesi: Latin Amerika’nın bütününde en önemli antika merkezlerinden birisi olarak kabul edilir.
Evet her Pazar olduğu gibi siz de bir Pazar günü burayı ziyaret eden 10 bin kişinin içine katılabilirsiniz.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Mamba Modern Sanat Müzesi
Arjantin Buenos Aires San Telmo Mamba Modern Sanat Müzesi

 

Mamba Modern Sanat Müzesi

Modern sanat müzesi koleksiyonu 1956 yılında Rafael Kıvır tarafından kurulmuştur. Onun mirası: toplumun sanatsal avant-garde eğilimleri hakkında bilgi sahibi olmalarını sağlamaktır. Koleksiyon: 1940’larda, 1950 ve 1960 yılında çağdaş sanat üretimini kapsayan uluslar arası bir koleksiyon haline gelmiştir. Müze: günümüzdeki binasında ise, 23 Aralık 2010 tarihinde yerleşerek açılmıştır.

Bugün müzenin bulunduğu yapı: demir yapısı, geniş açıklıkları ve tuğla cephesiyle 19. yüzyıl İngiliz yapılarına benzemektedir. Yapı 1980 yılında Buenos Aires Belediyesi tarafından özel bir şirketten satın alınmıştır ve modern sanat müzesi buraya taşınmıştır.

Müze: kırklı, ellili ve altmışlı yıllarda, Arjantinli sanatçıların kalıcı koleksiyonlarını içermektedir. Bunların dışında: Salvador Dali, Pablo Picasso ve Joan Miro gibi İspanyol sanatçılar ve Henri Matisse gibi Fransız sanatçıların eserleri bulunmaktadır. Ayrıca yerli ve yabancı sanatçıların belgelerinden oluşan bir kütüphane bulunmaktadır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Holy Trinity Rus Ortodoks Kilisesi-Iglesia Ortodoxa Rusa de la Santisima Trinidad

 

Holy Trinity Rus Ortodoks Kilisesi-Iglesia Ortodoxa Rusa de la Santisima Trinidad

19. yüzyıl ortalarında: Yunan ve Slav ilk Ortodoks göçmenler buraya geldiler. Birkaç yıl sonra ise Lübnan ve Suriyeliler geldiler. Böylece şehirde temsilciliği olmayan küçük bir Ortodoks toplumu oluştu.

Bu topluluğun talebi üzerine: Rus İmparatoru Alexander III: Güney Amerika Rus elçiliği aracılığı ile şehirde bir Ortodoks kilisesi kurulması talimatını verdi.

Kilise: 1904 yılında mimar Mihail Preobrazenksy tarafından tasarlanmıştır.

Özellikle kilisedeki Rus tarzı: doğuya doğru dönük 5 adet mavi kubbelerle hissedilmektedir.
Cephe: çeşitli İncil sahneleri gösterilen mozaikle süslenmiştir, ayrıca üç vitray pencere dikkat çeker.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Don Pedro de Mendoza Source

Don Pedro de Mendoza Source

Haziran 1937 tarihinde açılan bu anıt: Uruguaylı heykeltıraş ve Arjantin vatandaşı Juan Carlos Oliva Navarro tarafından yapılmıştır. Bu sanatçı tarafından yapılan anıt: arkada mermer bir kabartma duvar ile bronz bir heykel ve bir havuzdan oluşmaktadır.

Kabartmalardan birinde, sefere katılanların bütün isimleri kazınmıştır. Heykelin yanında ise: sefer ile buraya gelen ve bütün olayları kaydeden Ulrico Schmidt isimli İngiliz tarihçinin büstü bulunmaktadır.

Evet: ”Don Pedro”: Buenos Aires şehrinin ilk kurucusudur ve “Magdalena” isimli amiral gemisi ile buraya gelmiştir. Yukarıda sözünü ettiğim gibi, amiral gemisinde bulunan 27 kişinin isimleri, kabartmalardan birinin üzerine kazınmıştır. Anıtın alt kısmında ise Guadalquivir ve Rio de la Plata nehirlerini temsilen iki havuz bulunmaktadır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Cezaevi Müzesi-Antonio Ballve

Cezaevi Müzesi-Antonio Ballve

Plaza Dorrego’ya sadece birkaç adım uzaklıktadır. Burası 1978 yılına kadar kadınlar için cezaevi olarak kullanılmıştır. 1760 yılında ilk olarak kullanılmaya başlanan cezaevi: daha sonra müzeye dönüştürülmüştür. Müzede: hapishanenin hücrelerini, mahkumların üniformalarını ve onların gizli şapellerini görebilirsiniz.

Ayrıca: muhafızlar tarafından yapılan aramalarda bulunmuş objeler sergilenmektedir ki, bunlar arasında bulunanlar: kitap veya ayakkabı içine gizlenen testere, demir parçaları ile yapılmış bıçaklar, gizli mesajlar gönderilen sigaralar, borulara sarılmış bombalar.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Nuestra Senora de Belen Kilisesi

Nuestra Senora de Belen Kilisesi

Burası 1943 yılında Arjantin devleti tarafından ulusal tarihi anıt olarak seçilmiş ve koruma altına alınmıştır. Bu Cizvit kilisesinin ilk mimarı Andres Blanqui’dir. Yapının mimari stili: neo-klasik, barok ve kolonyal tarz karışımıdır.

Binanın üst kısmında “San Pedro Gonzalez Telmo” nun bir heykeli bulunmaktadır. Kubbe yapının bitmesinin ardından 70 yıl sonra eklenmiştir. Ancak kubbenin sadeliği, kule ile çelişmektedir. Kubbe tamamlandığında yani 1898 yılında kilise de tamamlanmıştır. Ancak kilisenin cephesi, 20. yüzyılda restore edilmiştir.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Guillermo Rawson Okulu

Guillermo Rawson Okulu

Kilisenin karşısındadır. Bu okul, Buenos Aires şehrinin ilk tıp okuludur. Okul 1858 yılında kurulmuştur ve onun mimarisi kolonal tarzdadır. Binanın girişindeki iki manolya ağacı ilgi çekmektedir. Bugün burası ilkokul olarak çalışmaktadır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Trabajo Anıtı

Trabajo Anıtı

“Facultad de Ingenieria” yani fakültenin hemen karşısındadır.
Bu bronz heykel, şehrin en ünlü eserlerinden birisidir. Muazzam bir taş ilerlerken, arkasında 14 insan figürünü sürüklemektedir. Heykel, heykeltıraş Rogelio Yrurtia tarafından yapılmış ve 1927 yılında açılmıştır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Ulusal Tarih Müzesi-Museo Historico
Arjantin Buenos Aires San Telmo Ulusal Tarih Müzesi-Museo Historico

 

Ulusal Tarih Müzesi-Museo Historico

Ulusal tarih müzesi: ilk olarak 1889 yılında Palermo bölgesinde “Botanik Bahçesi” içinde oluşturulmuştur. 2010 yılında ise, buraya taşınmıştır.

Günümüzde müzenin bulunduğu bina: Parque Lezama içinde, Don Gregorio Lezama’ya ait eski ev içinde bulunmaktadır.

Müze: ülkenin tarihine adanmıştır: Mayıs Devrimi ve Kurtuluş Savaşı ile ilgilidir. Koleksiyonda: gravürler, taşbaskı, resim, dini resim ve heykeller, bayraklar, pankartlar, silah ve savaş üniformaları, 19. yüzyıl mobilyaları, saatler, notalar, müzik aletleri ve sofra takımları, Mayıs devrimi emanetleri ve minyatürler, fotoğraflar, kartpostallar, yüzüncü yıl kutlama anıları, araçları, pançolar, gümüş ve gaucho giyimleri bulunmaktadır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Parroquia de San Pedro Telmo

 

Parroquia de San Pedro Telmo

Burası hem bir manastır, hem de bir müzedir. Yapının inşaatına 1735 yılında Cizvit mimar Andrea Bianchi ve Juan Primoli tarafından başlanmıştır. Ancak Cizvitler kovulduktan sonra betlemitas tarikatı inşaatı sürdürmüş ve tamamlamıştır. Yapı: 2000 yılında restore edilmiştir. Müzede: 200 civarında obje sergilenmektedir.
Burası Arjantin devleti tarafından koruma altına alınmıştır.

Arjantin Buenos Aires San Telmo Loba Romana

Loba Romana

Bu heykel: Mayıs devriminin 100. yılı anma törenleri anısına Roma şehri tarafından şehre hediye edilmiştir. Heykelde: Tiber nehri kıyısında anneleri tarafından nehre bırakılan Romulus ve Remus’un bir dişi kurt tarafından kurtarılmaları betimlenmektedir. Heykel: Arjantinli heykeltıraş Gonzalo Leguizamon Pondal tarafından yapılan dekoratif kaide üzerine yerleştirilmiştir.

Şili Paskalya Adası

Şili Paskalya Adası

Paskalya adası, sadece egzotik bir yer olmakla kalmayıp aynı zamanda kıtada en uzakta kalan yerdir. Büyük Okyanus’un tam ortasında, Şili sahillerinden 3700 km. uzaklıkta (Santiago’dan uçakla 5 saat) bulunan, yerli dilinde, Rapa Nui ya da “Dünyanın göbeği” demek olan bu ada, dünyanın en gizemli kültürlerinden birini barındırmaktadır. Son yıllarda, özellikle turizme açılan bu yöreyi buyurun birlikte gezelim.

Buraya ulaşmanın tek şekli: havayoludur. Santiago havaalanından kalkan bir uçakla, yaklaşık 6 saatlik uçuşun ardından, 3700 km. uzaklıktaki bu adaya ulaşabilirsiniz. Ancak, uçak biletinin çok pahalı olduğunu bilmenizi isterim. (1100 dolar)

Bunun dışında, özellikle Tahiti adasından, buraya uçak ile ulaşım mümkündür.

MÖ. yaklaşık 1200 yıllarında inşa edilmiş olan moais’lerin “büyük taş heykeller” bu denli büyük kütleli taşların o tarihte, bulundukları yere nasıl taşınmış olduklarının arkasındaki sır perdesini günümüzde, arkeologlar hala çözememişlerdir. 1882 yılında, Almanlar, adada etnolojik incelemelerde bulunmuşlar, ancak adada bulunan “Moai” adı verilen insan heykellerinin sırrını çözememişlerdir.

Polinezyalılar olarak isimlendirilen bu halk: yaratıcı ve zeki insanlardı. Onlar: mükemmel kanolar, taş yapılar yaptılar ve sanatsal yetenekleri çok ileriydi. Yüzlerce yıl önce, Pasifik okyanusunda ve Pasifik adalar: korkulu yerler olarak bilinirken, bu insanlar, bu küçük adada, büyük bir uygarlık kurup, kültür yaratmışlardır. Bunlar: herhangi bir kıtaya yada uygarlığa uzak olduklarından, adalılar güneş ve yıldızlarla daha yoğun ilgilenmişlerdir.

Bu insanlar, ülkelerine: Polinezya dilinde “Rapa nui” yani “kuş adamlar ülkesi” demişlerdir. Bu düşünüldüğünde, bir varsayım olsa da “bir zamanlar adaya uçan adamların geldikleri ve ateş yaktıkları “düşünülmektedir. Adada, kayalar üzerine oyulmuş “kocaman gözlü uçan yaratık” resimleriyle, bu varsayım bağdaşmaktadır.

1919 yılında,

Adada 1 yıl kadar kalan bir İngiliz arkeolog: günlüğüne yazdığı notlar arasında: ada yerlilerinden yaşlı bir kadının “sırf düşünce gücüyle, istediği objeyi istediği noktaya taşıyabildiğini” belirtmiştir. Bunun üzerine, aşağıda yoğun olarak sözünü edeceğim taş heykellerin, nasıl taşındığı sorusuna cevap verilebilmektedir.

Erken dönemlerde, buraya “Te Pito O Te Henua” yani “Dünyanın Göbeği” denirdi. 1722 yılında, Amiral Roggeveen, Paskalya adasına gelir. Ada, “Paskalya” günü bulunduğu için “Paskalya Adası” ismi verilmiştir.

Adada yaşayan insanlar, günümüzde çözülemeyen ve “Rongoronga” adı verilen bir dili kullanıyorlardı. Bu dille yazılmış, yalnızca 25 tahta tablet bulunmuş, ancak bunlarda yazılanlar henüz çözülememiştir. Adada, bunun yanında, taş üzerine oyma resimler şeklinde: erken dönemde yaşayan halkı ve kuşları betimleyen birçok resim bulunmaktadır.

Evet: ada, büyüleyici bir açık hava müzesi konumundadır.

Paskalya adasında: Terevaka, Poike ve Rano Kao volkanları bulunmaktadır. Ayrıca: 70 civarında küçük krater vardır. Yani: ada toprakları tamamen volkaniktir. Deniz kenarında, yer yer hafif sert kayalıklar bulunmaktadır.
İklim olarak: adada % 77’lik nem oranı dikkati çeker. Tipik subtropikal iklim, yıl boyunca yağmur yağmasına neden olmaktadır.

Yıllık ortalama sıcaklık ise, 21 derece civarındadır.

Adada: yalnızca masalar-banklar ve sağlık hizmetlerinin verildiği 5 tane kamp sitesi bulunmaktadır. Ayrıca: yine plajların yakınında kamp ve piknik alanları vardır.

Rano Kao bölgesinde iki yürüyüş yolu kullanılır.

Şili Paskalya Adası

RAPA NUİ MİLLİ PARKI

1935 yılında kurulmuştur. Ada topraklarının % 44’lük kısmını kaplar. Parkın en önemli unsurları Moai heykelleridir.

Şili Paskalya Adası
Şili Paskalya Adası
Şili Paskalya Adası
Şili Paskalya Adası

 

MOAİ HEYKELLERİ

Paskalya adasının ana cazibesi bu heykellerdir. Bu adayı ziyaret edenler: bu heykelleri ilk gördüklerinde, heykellerin yüzlerindeki o muhteşem duygu yüklü görüntüyü gördüklerinde; hissettirmeseler de “bir ürküntü” duymaktadırlar.

Peter Sebastian isimli araştırmacı, bu heykellerden 640 tanesini numaralandırarak kayıt altına almıştır. Ancak: bu heykellerin, geçmiş dönemlerde 1000 civarında oldukları da bir gerçek olarak bilinmektedir.

Heykellerden, yalnızca 300 tanesi bugün yapıldıkları yerde durmakta, diğerleri ise, taş ocağında ya da taşınma sırasında adaya saçılmış halde görülmektedir. Sonuç olarak: adada halen 887 heykel bulunduğu, bunlardan 288 tanesinin “ahu” denilen platformlara taşınabildiği görülmektedir. 397 heykel, taş ocaklarında yarım kalmış halde bulunmuş, 92 heykel, nakil sırasında adanın değişik yerlerinde öylece bırakılmıştır.

Yani: heykellerden, yalnızca 3 tanesinden 1 tanesi, düşünülen yerlerine konulabilmiştir. Bu durum, yani heykellerin büyük kısmının, istenilen yere taşınamaması: heykel sürecinde “uzaylılar”ın söz konusu olmadığının en büyük kanıtıdır. Çünkü, elbette, böyle bir durum söz konusu olsa, heykellerin tümü düşünülen yerlerine taşınır ve yerleştirilirdi.

Heykellerin “Peru” ülkesindeki taş işçiliğiyle olan benzerliği nedeniyle, adaya ilk yerleşenlerin “Perulu” oldukları varsayılmaktadır.

Evet, yukarıda da söz ettiğim gibi, birçok araştırmaya rağmen, bu heykellerin ne amaçla yapıldıkları bilinmemektedir. Muhtemelen MS.1000-1600 yılları arasında yapıldıkları düşünülmektedir.

Yüzlerindeki gururlu ifadeleriyle duran heykellerin yapılış amaçları ise, muhtemelen: yerli halkın, ruhlarla iletişim kuran atalarıdır. Hepsi: deniz ufkuna, boşluğa, meraklı ve endişeli bir şekilde bakmaktadırlar. Bu düşünüldüğünde, heykellerin: meçhul bir şeyi bekledikleri düşünülmektedir. Ama, bu meçhul şeyin ne olduğu bugüne kadar anlaşılmamıştır.

Heykellerin boyları: 1-20 metre arasında değişmektedir. Yüzleri iç kesimlere, sırtları sahile dönüktür. Heykellerin 53 tanesi, adanın doğusundaki “Rano Raraku” yanardağının tüflerinden yapılmıştır. Heykellerin kalanları ise: bazalt, trakit ve kırılgan bir madde olan kırmızı cüruftan yapılmıştır. Evet, burada hassas bir nokta ortaya çıkıyor.

Heykellerin yapıldığı taşlar: adada bulunmamaktadır. Yani: muhtemelen bu heykeller: fabrikasyon olarak dışarıda başka bir yerde yapıldı ve bir şekilde adaya getirildi. 1948 yılında, Werner Wolff isimli bir araştırmacı: her ne kadar uçuk bir fikir de olsa, şu yorumu yapmıştır “heykeller, o dönemde aktif olan volkanın içinde yapılmış ve volkanın patlamasıyla, kıyıdaki kaidelerinin üzerine, uçarak yerleşmişlerdir”

En büyüğünün ağırlığı, 50 tondur. Heykellerin en büyük özelliği: çok muhteşem bir şekilde işlenmiş olmalarıdır ki, yontma taş plakaların arasından, bıçak sırtı bile sığmamaktadır. Ancak: insanlar, bir süre sonra, birdenbire bu taş heykelleri yapmaktan vazgeçmişler ve bu durum da anlamlandırılamamıştır.

Bilim adamları, bunun anlamının: ada nüfusunun artmasına paralel olarak, ekosistemin çökmesi sonucu olarak düşünmektedirler. Adada yapılan araştırmalarda: tarihi süreç içinde, bir dönemde, adada yaşayan yerlilerin kendi aralarında kanlı bir iç savaş yaşadıkları görülmektedir.

Hatta, bu iç savaşın “yamyamlık” ile sonuçlandığı da söylenir. Bu iç savaş sırasında, heykellerin çoğu yine yerli halk tarafından yerlerinden sökülürler. Ancak: yakın geçmişte, bu heykeller, günümüz arkeologları tarafından yine ayağa kaldırılmışlardır.

Heykellerle ilgili son bir not: heykellerin yapılış amacı henüz net olarak bilinmese de: bir kısım varsayımlar değerlendirilmektedir. Bunlardan biri “adada, iki kabile yaşamaktadır. Bunlardan bir kabilenin üyeleri uzun kulaklı, diğer kabile üyeleri kısa kulaklıdır. Bu iki kabile arasında büyük bir iç çatışma çıkar ve medeniyet yok olur. Heykeller, çöken medeniyeti simgelemek için yapılmıştır”

Diğer söylenti “yerli bir kavim, 4’ncü yüzyılda, buraya yerleşir ve büyük bir medeniyet kurar. Dev heykelleri yapanlar da bunlardır”

Son bir varsayım: “adanın, kayıp kıta “Mu”nun bir ucu olduğudur ve heykeller, kayıp kıtanın halkı Lemuryalılar tarafından yapılmıştır. “

Heykellerin yapılış amacı hakkındaki teoriler ise: “özellikle halkın tapınma ihtiyaçları için” yapıldıkları düşünülmektedir. Heykeller, genellikle kıyı bölgelerde dikilmişlerdir. Kafaları, vücutlarına oranla 3 kat daha büyüktür. Yüzlerinde ve vücutlarında: estetik burun, çıkık alın ve büzük dudaklar görülmektedir.

Taşınmaları ve yerleştirilmeleri ise, son derece ileri bir teknolojik bilgi, fiziksel güç ve yaratıcılık gerektirmektedir.

Yine de: bu adanın bir volkanik ada olduğunu, üzerinde ağaç yetişmediğini düşünmek gerekir. Bunları düşününce, bu heykellerin taşınması için gereken en basit kütüklerin bulunması imkansızdır. Ayrıca: o dönemde, adada birkaç yüz yerli yaşamaktadır. Taşları dağlardan söken, heykelleri yapan ve bugün durdukları yere taşıyan bu insanlar, nasıl beslendiler, bu faaliyetleri nasıl gerçekleştirdiler, anlamak mümkün değil.

Mısır piramitlerinin büyük bir işçi ordusu tarafından yapıldığı bilinmektedir, ama burada o derece büyük bir nüfus yoğunluğunun olmadığı biliniyor, yalnızca birkaç yüz yerli. Bu birkaç yüz yerlinin: ilkel araçlarıyla, gece-gündüz çalışsalar bile, çelik sertliğindeki volkanik kayaları yerlerinden sökmeleri ve oymalarını anlamak çok zor.

Diğer bir varsayım: heykellerin yapıldığı dönemde, yani volkan aktif hale gelmeden önce, adanın tamamen ormanlarla kaplı olduğu yönündedir. Ama, heykellerin bu ormanların arasından nasıl taşındığı da izah edilememektedir.

Büyük olasılıkla: çok güçlü insanlar, ipler ve ağaç kütükleri kullanılarak yapılmış kızaklar yardımı ile heykeller taşınmış olmalıdır. Bunun sonucunda: adada bütün ağaçlar kesilmiş, doğal hayat çökmüş, kimse yiyecek bir şey bulamamış, bunun üzerine birbirlerine saldırmışlar ve hatta yemişlerdir.

Doğal hayatın bu denli çökertilmesi sonucunda: karada hayvan kalmamış, hatta kano yapacak ağaçları bile kalmamıştır. Balığından, meyvesinden, kuşlarından mahrum bir hayat, doğal kaynaklarının tüketilmesinin en normal sonucu.

Son bir not: heykellerin nasıl bulundukları yere taşındıkları konusunda, son yıllarda yapılan uygulamalı araştırmalarda: heykellerin yanardağ eteklerinde işlendikten sonra, dikey hale getirilerek bugünkü yerlerine çekildikleridir. Günümüz araştırmacıları, ada halkının heykelleri “bir ileri bir geri sallayarak” bunu başardığını düşünüyorlar.