Trabzon’un en meşhur ilçelerinden biridir. Güzelliği ve yeşilliği ile öne çıkar. Piçaklaruyla ünlü.
ULAŞIM
Sürmene: Trabzon ve Rize illerinin tam ortasında. Her iki ile, yaklaşık 35 km. uzaklıktadır.
TARİHİ
Tarihi süreç içinde, Sürmene bölgesindeki ilk yerleşimin, bugünkü Konakönü yöresinde olduğu biliniyor. Bunun dışında: 1873 yılındaki Rus işgali var.
Sürmene’nin tarihi süreç içindeki ismi ise: “Humurgan” Fakat, daha sonraki dönemlerde, yörenin gerek doğal güzellikleri ve gerekse hava ve suyunun gayet temiz ve iyi olmasından dolayı, buraya güzellik anlamına gelen “Sürmene” ismi verilmiş.
GENEL
Evet, Sürmene’de, sahilde yerleşimi mümkün kılacak düzlükler çok az. Bu nedenle, tarım arazisinin yetersizliği nedeniyle, İlçede, ticaret ve sanat gelişmemiş. Yine de: ilçede, fındık ve çay tarımı başı çekiyor.
Sürmene denilince, akla bıçak geliyor. Günümüzde, Soğuksu Mahallesinde, sayıları az da olsa, bıçak imalatını sürdüren tezgahlar var. Bu el tezgahlarının yanı sıra, Sürbısa denilen bıçak fabrikası kurulmuş ve meşhur Sürmene bıçakları, seri olarak bu fabrikada üretiliyor ve satışa sunuluyor.
Bu bıçaklar: sivri uçlu ve oluklu yapılıyor. Özellikle, gençler tarafından, bir delikanlılık sembolü olarak taşınan Sürmene bıçakları, 1952 yılında, suç aleti kapsamına alınıp, üretimi ve satılması yasaklanmış. Bu esnada, Sürmene’de 250 civarında ev imalathanesinde üretiliyormuş.
Karadeniz insanının silaha düşkünlüğü ve silah imalatına yatkınlığı bilinen bir gerçek. Sürmene, tarih boyunca, silah imalatında ileri düzeyde olmuş. Burada yapılan silahlar, İstanbul ve diğer birçok yerde pazarlanmış. Eski çakmaklı tüfekler ve tabancalar, bölgede imal edilerek, çevre yörelere pazarlanmış. Laz yapısı diye isimlendirilen bu silahlar, Anadolu’nun silah ihtiyacını uzun süre karşılamış.
Bu arada. Sürmene’de bir fakülte var. Karadeniz Teknik Üniversitesine bağlı, Deniz Bilimleri Fakültesi, 1982 yılında kurulmuş ve 1984 yılında, Balıkçılık Teknolojisi Mühendisliği Bölümü olarak öğrenime başlamıştır. Fakültede: balıkçılık ve denizcilik sektöründe hizmet verecek mühendisler yetiştiriliyor.
NE YENİR
Sürmene’de özellikle tatmanızı önereceğim yiyecek: Sürmene Peynirlisi. Özel bir peynir ile ve bol tereyağı kullanılarak yapılıyor ve sıcak olarak servis ediliyor. Bir çeşit pide türü. Mutlaka tatmalısınız.
NE SATIN ALINIR
Sürmene’de, mutlaka bıçak almalısınız. Buranın bıçakları, çakıları ve tahta kaşıkları çok ünlü.
GEZİLECEK YERLER
MEMİŞAĞA KONAĞI
İlçenin Balıklı köyünde bulunuyor. 18.yüzyılın sonlarına doğru yapıldığı sanılıyor. Yörede hüküm süren ve etkili olan bir ağa evinin özellikleri var. 2 katlı, birinci katının duvarları: yontma taştan işlenmiş. Dışa taşan saçaklar yardımıyla, cepheler yağıştan korunmuş. Trabzon yöresinin en güzel ağaç işlemeciliği örneklerini burada görmek mümkün.
Konağın üç giriş kapısı var.
Evet, tarihi konak hemen Karadeniz Sahil Yolunun kenarında. Burada kısa bir mola verebilirsiniz. Bu sırada hem konağı gezebilir, hem de ÇAYKUR’un burada açtığı satış yerinden: alışveriş yapabilirsiniz. Ayrıca: konağın bahçesinde, yorgunluk çayı da içebilirsiniz.
ÇAMBURNU
Dünyada, yalnızca Çamburnu isimli burada, çam ağaçları, denize sıfır ölçüsünde yetişmektedir. Ayrıca: bu bölgeye mavi bayrak verilmiştir. Burası: ilçenin bir mesire yeri olarak öne çıkıyor. Yolun alt tarafında, denize girmek ve yolun üst tarafında piknik yapmak, mangal yakmak mümkün.
İl merkezine, 49 km. uzaklıkta. Hemen batısında, 12 km. uzaklıkta Arsin var. Doğusunda ise, Sürmene. Karadeniz otoyolu üzerinde bulunuyor.
TARİHİ
İlçe merkezinin, yaklaşık 150 yıllık bir geçmişi bulunduğu biliniyor. Daha önceki tarihi sürece ait ise, gerekli kazılar yapılmadığı için, herhangi bir bilgi yok.
1916 yılında, Rus işgali görülüyor. Yaklaşık 22 ay, Rus ve Ermeni çetelerinin elinde her türlü sıkıntıyı yaşayan Araklı, 25 Şubat 1918 tarihinde işgalden kurtarılır.
Araklı’nın ismi: Arakale ifadesinin değişimi sonucu çıkmış. İlçenin batısındaki kalecik mevkiinde ve doğudaki zeytinlik ve Sürmene’de kalelerin bulunması, bu ilçenin arada kalarak “Arakale” konumuna girmesini sağlamış. Bu değim, daha sonra değişerek, günümüze “Aralık” olarak ulaşmış.
GENEL
İlk yerleşim yeri: ilçe merkezinin batısında bulunan “Konakönü” mevkidir. İlçe, pek çok Karadeniz yerleşim yeri gibi, güneye doğru yükselen, kıyıya paralel uzanmış sıradağların önünde, dar bir sahil şeridi üzerinde kurulmuş.
İlçenin ekonomisi, genellikle tarıma dayalı. Fındık ve çay ön planda. Çaykur’a bir çay fabrikası var. Trabzon’un en hızlı gelişen ilçelerinden biridir. Ayrıca: burası, en genç nüfusun bulunduğu ilçe olarak da öne çıkıyor.
Yeşilyurt Beldesi, Yılantaş Yaylasında, her yıl 25 Ağustos tarihinde şenlikler yapılıyor. Bu bölgede, ayrıca: I. Dünya Savaşından kalma bir şehitlik bulunuyor.
İlçede, arıcılıkda yavaş yavaş gelişiyor. Özellikle, bölgede üretilen ve “Cifin” denilen çiçeğin özününde karıştığı için “Delibal” olarak adlandırılan balın: besin değerinin çok yüksek olduğu biliniyor.
NE YENİR
Araklı’da damak tadı olarak deneyebileceğiniz yöresel tatlar: Karalahana çorbası ve karalahana sarması, yanında ise mısır ekmeği.
NE SATIN ALINIR
Çaykur’a ait çay fabrikasından, çay satın alabilirsiniz.
GEZİLECEK YERLER
MAHURA (BEREKETLİ) ŞİFALI SU
İlçe merkezine 10 km. uzaklıkta. Bereketli köyü sınırları içinde bulunuyor. Halk, buraya acı su (şifalı su) adını koymuş. Yöre insanı kadar, çevreden de, buraya birçok insan gelip, bu suyu kullanıyor. Marketlerde satılan maden suyu tadında.
Özellikle: böbrek taşı ve mide rahatsızlıkları ve cilt hastalıklarında, şikayeti olan kişilerin bu suyu kullanmaları öneriliyor. Bu tür rahatsızlığınız varsa, buradan geçerken, mutlaka bu suyu deneyin.
Gittiğinizde içebilir ve yanınızda bulanan kaplara doldurarak, daha sonra içmek üzere ayırabilirsiniz. Yalnız, şuna dikkat etmeniz gerek, bu suyu içtiğinizde, hemen tuvalete gitmek gerekiyor, yani içmekle çıkarmak yalnızca 1-2 dakika.
PAZARCIK MİLLİ PARKI
İlçeden, Karadere’yi takip ederek gidiliyor, yaklaşık 70 km. lik bu yol, asfalt ve düzgün. Burada: çam ağaçları var, ayrıca: alışveriş çarşısı, et ve balık lokantaları bulunuyor. Tüm bunların yanında; karadere, şelale, piknik alanı ve buz gibi akan suları görebilirsiniz.
Burası: Turizm Bakanlığınca turizm merkezi olarak ilan edilmiş. Milli parka girişte, Pazarcık Mağarası var. İlginizi çekebilir.
KALECİK KALESİ
Trabzon istikametinde, ilçeye 3 km. uzaklıkta. Canayer kalesinin bir uzantısı. Kalecik mahallesinde bulunan bu kalenin hemen altında, çok güzel bir plaj var. Plaj ve kale, doğal güzellikleriyle birleşerek, Kalecik Mahallesini hareketlendirmiş.
Maçka denilince, İstanbul’un bir semtinin ismi de Maçka, ama ben burada sizlere Trabzon Maçka’yı anlatmaya çalışacağım. Maçka’ya, yollarda sisin içine daldığınızda; “Kim bilir ne güzellikler vardı geçtiğimiz şu yollarda da ben görmedim.” diye hayıflanırsınız. Yani: yollar bolca sislidir.
Zaten burada kaldığım 2 günlük sürede: yaz ayının ortaları olmasına rağmen, aşırı nemli bir hava olduğunu gördüm. Hani derler ya, nemden üstünüzdekiler yapışır, işte öyle bir hava vardır. İlçenin hemen ortasından bir dere geçiyor, derenin kıyısında, oturma yerleri ve parklar düzenlenmiştir.
Derenin paralel caddelerinde ise, dükkanlar bulunuyor. Bence bu şirin ilçenin en dikkat çeken yanı: havasının aşırı nemli olması, çevresinde, hatta hemen yakın çevresinde yükselen tepeler, isminden de anlaşılacağı üzere, iki yükseklik arasında kurulu düzlük.
Tüm bunların yanında: Trabzon ilçeleriyle ilgili, önemli bir not düşmek istiyorum. Tonyalı silahıyla, Oflu kurnazlığıyla, Sürmeneli bıçağıyla, Maçkalı delikanlılığı ile tanınır. Hepsinin ortak özelliği ise, tüm sıkıntılara rağmen, neşelerini korumalarıdır. Hür tür zaaf, tik, taşkın hareketler: gülme nedenidir.
“Maçka yolları taşlı” dizeleriyle başlayan türlüyü hatırlayanlar vardır. Ancak günümüzde Maçka yolları taşlı değil, asfalttır. Türkünün: “Maçka yolları taşlı, geliyor kalem kaşlı, sarı saçlı, gözleri yaşlı” gibi bir çok versiyon bulunur.
Maçka yollarının taşlı olmasının sebebi: hemen yan tarafta bulunan Maçka deresi: özellikle sonbaharda, yukarıdan aşağıya doğru ne varsa silip süpürür ve aşağılara kadar sel suları gelir ve şehri sel basar.
Öyle olunca, yolun üzerinde taşlar bırakır ve deyimin buradan geldiği söylenir. “Gözleri yaşlı” deyimi: o sel felaketinden sonra ağlayan insanlar veya 1924 yılındaki mübadelede buradan göç eden Rumların, sarı saçlı Rum kızlarının, gözleri yaşla topraklarını tek etmelerini anımsatmaktadır.
ULAŞIM
İl merkezi, Trabzon’a; 26 km. uzaklıktadır. Deniz kıyısında değil. Bu yüzden: Karadeniz Sahil Otobanından, güneye sapmanız gerekiyor. Ama: özellikle: Sümela Manastırını görmek için mutlaka sapın. Maçka’nın güneyinde: Torul ve Gümüşhane bulunuyor. Gümüşhane’ye uzaklık: 72 km.
TARİHİ
Maçka ismi, söylentilere göre: İranlılar ile Bizanslılar arasındaki çatışmalarda, buranın yerli halkının “Maçuka” denilen sopa ile dövüştükleri için, onların yerleşim birimine, “Maçuka” anlamında “Maçka” denilmiştir. “Maçuka” kelimesinin anlamı “iki dağ arasındaki düzlük” tür. Maçuka: iki tarafı sopa, ortasında zincir olan bir silahtır. Silah; ismini doğduğu yer olan buradan yani Maçuka’dan almıştır.
Osmanlılar döneminde ilçe merkezinin ismi: “Cevizlik” olmuştur.
Bunun dışında, Maçka’nın geçmişine ait herhangi bir kazı veya çalışma yapılmamış. Yalnızca, çeşitli varsayımlar var. Özellikle, Trabzon ve dolaylarında kurulan, Pontus Devletinin, burada da egemenliğini sürdürdüğü ve Roma ülkesi konumuna gelene kadar bu durumun devam ettiği biliniyor.
1461 yılında, Fatih Sultan Mehmet tarafından, bölgenin egemenliği Osmanlılara geçer. 1916 yılında, Rusların işgali görülür, 1918 yılında ise işgal biter, ilçe kurtulur.
GENEL
İlçe merkezi: çam ormanlarının süslediği vadilerin ortasındaki, Değirmendere denilen bir dere yatağında kurulmuştur. Doğal güzellikler olarak, Trabzon’un en şirin ilçesidir.
Karadeniz bölgesini, Doğu Anadolu’ya bağlayan ünlü Zigana Geçidi, Maçka ilçesi sınırları içinde başlar. Türkiye’nin en uzun tünellerinden olan Zigana Tüneli (1875 metre uzunluğundadır) de, burada bulunuyor.
İlçenin iklimi: nemli, ılık ve her mevsim yağışlı olması ile öne çıkar.
İlçe, antik çağdan günümüze kadar: Tahran-Tebriz-Erzurum-Trabzon ticaret yolunun üzerinde konuşlanması nedeniyle, önemli bir stratejik mevki olmuştur. Burada: Trabzon’un diğer ilçelerine nazaran: Hıristiyan oranı, göze batar şekilde fazladır. Çünkü: bölgede, çok sayıda manastır bulunmaktadır.
Ayrıca: bu manastırların çevresinde yaşayan köylüler, uzun yıllar boyunca, manastırların arazilerindeki toprakları işleyerek geçimlerini sağlamışlardır. Yani: elde ettiği ürünün yarısını, manastıra vermek zorundaydılar.
Dolayısı ile, işverenin kilise olması, köylülerin Osmanlı döneminden sonra, din değiştirmesini zor hale getirmiştir. Bu köylüler, görünüşte Müslüman iken, gerçekte Hıristiyan öğretisinden sapmamışlardı.
NE YENİR
Zigana dağı üzerindeki mola yerlerinde, meşhur sütlaçtan tatmayı unutmayın.
Ayrıca: Maçka’da, güzel bir peynir bulabilirsiniz. Küçük pidelere benzeyen ve “kolof” denilen bu peyniri deneyebilirsiniz. Bir de; çayır lahanası çorbası öneriyorum. Maçka’nın yüksek köy ve yaylalarında yazın yetişen bu yabani ot ile yapılan çorba, sıcak servis ediliyor ve değişik bir tadı var.
Son olarak: köy tere yağında pişirilmiş, kırmızı benekli alabalık yemelisiniz.
NE SATIN ALINIR
Maçka’dan fındık ve fındık ürünleri satın alabilirsiniz. Ayrıca: buradaki gezici balcılar tarafından yaylalardan elde edilen balın tadına doyamazsınız. Bal da satın alabilirsiniz.
GEZİLECEK YERLER
HAMSİKÖY
Denizden yaklaşık 50 km içeridedir. Bir zamanların Hamsiköy’ü, Trabzon Büyükşehir Belediyesi olunca, Büyükşehir Belediyesine bağlı bir mahalle haline gelmiştir.
Bir zamanlar: İpek yolu üzerinde, Zigana dağları üzerinde ikinci konaklama köyüdür. Dağların arasına bir vadiye yerleşmiştir. Deniz seviyesinden 1300 metre yüksekliktedir.
Köyün ismine gelince: “Hamsi” kelimesi, Arapçada “Beş” anlamına gelen “Hamse” kelimesinden gelmiştir. Çünkü, burası 5 köyün birleşmesiyle oluşmuştur. Hamse kelimesi, zaman içinde söylene söylene günümüze Hamsi olarak gelmiştir.
Hamsiköy’ün sütlacı meşhurdur. Ancak bu sütlaç fırında olmaz. Fırında yapılan sütlaç, Hamsiköy sütlacı değildir. Burada en güzel ve geleneksel sütlacı “Osman Usta” yapar. Osman usta: “sütlacın ayarını tutturamadıklarında, fırına atıyorlar ve üzerine tat versin diye bolca fındık ekliyorlar” der.
Yani: gerçek Hamsiköy sütlacı: fırınlanmaz ve üzerine fındık eklenerek servis edilmez. Bu sütlacın lezzetinin sebebine gelince: burada çevredeki yeşilliği göreceksiniz, bu bölgede karasığır denen yerli ırk inekler yetiştiriliyor. Bu ineklerin sütü çok yağlı ve beslendikleri otlara göre aşırı aromalıdır. Zaten sütlacı tadarken, bu aromayı hissedebilirsiniz.
Hamsiköy çarşısı boyunca sıralanmış birçok sütlaççı görebilirsiniz. Evet, burada birçok otantik köy evi bulunuyor. Bu evlerin arasındaki sokaklarda yürüyüş yapabilirsiniz. Köy insanı, misafirperverdir. Yolun sağında ve solundaki çizgileri takip ederek köprüye kadar yürüyebilirsiniz.
KARDEŞLİK ANITI
Zigana tünelinden çıkınca, hemen yukarıda yanında Türk bayrağı bulunan bir anıt görülür. Bu beyaz anıtın hikayesi: Trabzon ve Kahramanmaraş, kardeş şehirlerdir. Trabzonlu vali Kahramanmaraş’ta ve Kahramanmaraşlı vali ise, Trabzon’da valilik yaparken: iki şehir kardeş şehir olur.
Zaten: tarihi süreçte: gerek Rus işgali sırasında Trabzon’a, Kahramanmaraşlıların yardımı ve gerekse Kahramanmaraş işgal edildiğinde Trabzonluların yardımı vardır. Aynı zamanda üniversitede iki sınıf arkadaşı olan bu iki vali “Kardeşlik yürüyüşü” yapılmasına karar verirler.
17 kişilik dağcı ekibi, buradan Trabzon’a doğru yürüyeceklerdir. Ancak Şubat ayında Ziganalar aşılırken, üzerlerine çığ düşer ve 14 dağcı hayatını kaybeder. Anıt, burada ölen dağcılar için yaptırılmıştır.
VAZELON MANASTIRI
Maçka’ya 14 km. uzaklıktadır. Ulaşım maalesef çok zor. Vazelon ismini: üzerinde kurulmuş olduğu Zabulon Dağından aldığı düşünülmektedir. Bu ölçüde: ıssız ve sakin bir yer seçilmesi, manastıra daha kutsal bir hava verilmek istenmesinden kaynaklanmaktadır.
Manastırın kesin yapılış tarihi bilinmiyor. Ancak: 270-317 yılları arasında yapılmış olabileceği tahmin ediliyor. Manastır: 565 yılında, İmparator Justinianus tarafından onarılmış ve günümüze kadar da benzer birçok onarım ve tamiratlar yapılmış. 702 yılında ve onu izleyen yıllar içinde, çok önemli restorasyonlar geçirmiş ve orijinal halinden uzaklaşılmıştır.
Bu bölgedeki meşhur Sümela Manastırının; o dönemlerde, bölgenin en zengin manastırı olan Vazelon Manastırının gelirlerinden yapıldığı söyleniyor. Çünkü: zamanında, bölgede bulunan manastırların en yetkilisi ve en zengini durumunda imiş.
Yahya Peygambere adanan bu manastır: 1923 yılından sonra terk edilmiş. Malum aynı tarihte, karşılıklı değişik sonucu, bölgedeki Rumlar, buradan ayrıldılar.
Kilisenin içindeki fresklerde: cennet, cehennem ve son hüküm tasvirleri işlenmiş. Canlılık ve güzelliklerini hala koruyorlar. Binaya: batı kısmındaki merdivenlerle giriliyor. Merdiven basamakları kırık olduğundan, yukarı çıkarken dikkatli olmanız gerekiyor.
Günümüzde: zemin kat: kapı ve pencereleri kapalı. Biraz önce söz ettiğim merdivenlerle, birinci kata çıkılıyor ve küçük bir antre ile karşılaşılıyor. Bu kısmın: sağ ve solunda iki dar koridor var. Bu koridorlara: sağdan ve soldan; üçer olmak üzere, toplam 6 oda açılıyor. Odaların tavan kısımları: ahşap olduğundan günümüze ulaşmamış.
Manastırın esas eski bölümüne: kullanımda iken, ahşap bir merdivenle çıkılıyormuş. Ancak, bu merdiven günümüzde yok. Diğer kata geçmek için tırmanmak veya alt katta bulunan gizli dehlizden sürünerek çıkmanız gerek. Eski Manastır bölümüne çıkıldığında: bazı bina kalıntılarına rastlanıyor.
Soldaki büyük kısım: yemek salonu, ona bitişik olanı ise manastır görevlilerine ait bir yer. Sağdaki binalar ise: su kanallarından anlaşıldığına göre, mutfak ve yemekhane imiş. Bunların yukarısında ise, üzeri tonozlarla örtülü, büyük bir su sarnıcı var.
Bunun yanında: 3 nefli bir Bizans kilisesi bulunuyor. Manastır ve bölümlerinin üzeri, ahşap olduğundan bugün çürümüş ve yıkılmış. Bina: 1923 yılında terk edilmiş. (Kurtuluş Savaşından sonraki, karşılıklı mübadele yıllarında)
KUŞTUL MANASTIRI
Şimşirli köyündedir. Buraya giden ve derelerle, taş köprülerle süslenen yol, hem yürüyüşçüler ve hem de doğa severler için muhteşem bir ortam sunuyor. Buraya ulaşmak için: Esiroğlu beldesine giderken, soldaki galyan vadisini takiben ulaşmak mümkün. Manastır: vadiye hakim bir tepe üzerinde kurulmuş. Maçka yolu üzerinde, bağımsız üçüncü manastırdır.
Manastırın 752 yılında yapıldığı söyleniyor. 1203 yılında, terk edilmiş. 1393 yılında ise, yeniden yerleşilmiş. 1904 yılında ise, büyük bir yangın geçiriyor ve harap oluyor, daha sonra tekrar inşa edilmemiş.
Burası: bölgedeki diğer manastırlar gibi, kutsal bir mağara ve ayazma çevresinde kurulmuş. Günümüzde ise, defineciler tarafından büyük ölçüde tahrip edilmiş görüntü veriyor. Manastır içinde: herhangi bir tehlike halinde kullanılmak üzere, vadiye bağlı bir dehliz yapılmış. Ancak, bu dehliz, toprak ve taşlarla doldurulmuş.
ZİLKALE
İlçe merkezinin 15 km. güneyinde, Fırtına Deresinin batı yamaçları üzerindedir. Bölgenin en dikkat çekici tarihi eserlerinden biridir. Muhtemelen 14. veya 15. yüzyılda inşa edildiği düşünülüyor.
Kalenin, üzerine inşa edildiği sarp kaya kütlesi: denizden 750 metre yüksekliktedir. Dere yatağından ise: 100 metre yüksekliktedir. Kale: dış surlar, orta surlar ve iç kaleden oluşuyor. Orta kale içinde: 3 önemli yapı var. Bunlar: muhafız binası, şapel ve başkule.
TÜRKİYE-İSPANYA DOSTLUK ANITI
26 Mayıs 2003 tarihinde, Afganistan’da görevli İspanyol askerleri, kendilerine ait bir askeri uçakla ülkelerine dönerken: askeri uçak, yoğun sis nedeniyle hava alanını 2 kere pas geçer, 3’ncü denemede ise, inmek için tur atarken, Pilav Dağı, Atasun mevkiine çakılarak düşer.
Kazada: uçakta bulanan askerler ve mürettebat dahil 74 kişi hayatını kaybeder. Bu acı olay: her yıl Mayıs ayında: Türk ve İspanyol yetkililerin katılımı ile anılmaktadır. Bu olayın anısına, burada iki anıt yapılmış ve 26 Mayıs 2004 tarihinde açılmış.
ALTINDERE VADİSİ MİLLİ PARKI
İlçe merkezinden, 48 km uzaklıktadır. Milli Park: Sümela Manastırı ve Altındere vadisinin bitki çeşitliliğini öne çıkarır. Buradaki Sümela Manastırı, özellikle, Altındere’nin batı yamacında, 300 metre yükseltide, bir kartal yuvası gibi duruyor. Manastır ile ilgili ayrıntılı bilgiyi: Sümela Manastırı adı altında yine bu sitede bulabilirsiniz.
Bunun dışında, Altındere Vadisi Milli Parkında: hakim bitki örtüsü olarak ladin ağaçları göze çarpıyor. Yani, muhteşem bir bitki örtüsü çeşitliliği var. Bunların yanında: yaban hayatı içinde görebileceğiniz hayvanlar şunlar: geyik, karaca, çengel boynuzlu yaban keçisi, yabani domuz, ayı, kurt, çakal, tilki, yaban kedisi.
ŞOLMA TURİZM MERKEZİ
İlçenin güneyinden, 22 km. lik toprak bir yolla, bu yaylaya ulaşmak mümkün. Yaylanın ismi: Mağura. Yayla: 1800 metre yükseklikte ve burada: bakkal, kahvehane ve telefon hizmeti var.
SÜMELA MANASTIRI
Sümela Manastırı hakkındaki ayrıntılı yazıyı, yine bu sitede “Sümela Manastırı” adı altında bulabilirsiniz.