Edirne

Haziran 2011 tarihi itibarıyla, UNESCO tarafından, Edirne’de bulunan ve Mimar Sinan’ın ustalık eserim dediği, Selimiye Camii ve Külliyesi: Dünya Kültür Mirası Listesine dahil edilerek, koruma altına alınmıştır.

Burada dikkat edilmesi gereken, UNESCO’nun Dünya Kültür Mirası Listesine bir yapıyı alması için birçok kriter bulunduğudur.

Ben şahsen, böyle bir karardan mutlu oldum, çünkü, bundan böyle, Selimiye camii ve Külliyesi, tamamen olmasa  da, UNESCO’nun ilgili kurullarının kontrol ve denetiminde olacak ve yüzyıllar sonrasına, gelecek nesillere daha sağlam olarak ulaştırılacaktır.

Evet, gelelim Edirne şehri gezimize. Çarşıları, camileri, köprüleri, tarihi evleri ve özellikle de, muhteşem Selimiye ile, ülkemize gelenleri ilk karşılayan Edirne, kültürel mirasımızın en iyi hissedildiği bir şehir.

 ULAŞIM

Edirne-İstanbul arası uzaklık: 225 km. dir. İstanbul’dan çıkışta, özellikle TEM Otoyolu bulunması, Edirne-İstanbul arasındaki ulaşım için büyük kolaylık ve rahatlık. Edirne-Tekirdağ arası uzaklık: 140 km. Edirne-Kırklareli arası uzaklık: 62 km. Edirne-Çanakkale arası uzaklık: 217 km. Edirne-Ankara arası uzaklık: 683 km. Edirne-İzmir arası uzaklık: 534 km.

Edirne’nin ilçeleri ile olan uzaklıkları ise şöyle: Edirne-Havsa arası uzaklık; 27 km. Edirne-Uzunköprü arası uzaklık: 64 km. Edirne-Keşan arası uzaklık: 112 km.

TARİHİ

Edirne yöresinde bilinen en eski halk: Traklar soyundan gelen “Odrisler”dir. Bunlar tarafından: Meriç ve Tunca nehirlerinin kesiştiği ve bugünkü şehrin bulunduğu yerde, antik dönemlerde bir kent kurulduğu bilinmektedir. Bu kentin ismi olarak: Odris, Odrisia, Orestia, Orestas isimleri kullanılmıştır.

MS. 2’nci yüzyılda: Roma imparatoru Hadrianus: Orestia kasabasını görür ve burayı, stratejik önemine atfen, şehir yapar ve kendi adını koyar. Yani: şehir, Roma döneminde: Hadrianopolis, Hadrianupolis, Adrianupolis, Adrianapolis isimleriyle anılır.

Osmanlı dönemi başlarında: Edrinus, Edrune, Edrinabolu, Endriye isimleri kullanılır. 1476 yılında, Osmanlı kayıtlarında, kentin adı: Erdene olarak geçer. 16’ncı yüzyılın başlarında ise: Edirne ismi kullanılır.

Bu arada: şehir, 1361-1453 yılları ( 92 yıl ) arasındaki dönemde: Osmanlı Devletinin başkenti olmuştur. Şehir, bu yıllar içinde, tarihinin en görkemli günlerini yaşar.

Edirne: Osmanlı imparatorluğunun üniversite şehri olarak öne çıkar. 17’nci yüzyılda, dünyanın en büyük birkaç şehrinden biri olan Edirne, 18’nci yüzyılda gerileme dönemine girer. 1745 ve 1751 yıllarındaki yangınlar: Edirne’ye büyük tahribat verir.

22 Ağustos 1829 tarihinde ise, şehir Ruslar tarafından işgal edilir. Daha sonraki süreçte, Bulgarlar ve Yunanlılar da, şehri çeşitli dönemlerde işgal ederler. Tüm bu işgaller: 25 Kasım 1922 tarihinde sona erer.

GENEL

Şehir; deniz seviyesinden, 41 metre yüksektedir. Tunca nehrinin doğusundan başlayarak, doğudaki tepelere doğru gelişir. Evet, Edirne denilince, Meriç ve Tunca nehirleri akla geliyor. Özellikle, büyük su adıyla ünlenmiş olan taşkında, nehre yakın mahallelerde, 1844 yılında, 1200 den fazla ev yıkılır.

İl topraklarının, yüzde 80’de tarım yapılır. Bunun sonucu olarak da: çalışan nüfusun yarısı, tarım sektöründe istihdam edilmektedir.

Bulgaristan ile, 88 km. sınırı bulunuyor. Meriç ırmağı ise, Edirne’nin Yunanistan ile olan sınırını oluşturuyor. Irmağın doğu yakası Edirne, batı yakası ise Yunanistan. Edirne-Yunanistan sınırı uzunluğu ise: 204 km. dir. Bu sınır: Enez’de biter.

Edirne: Karadeniz, Ege ve Marmara denizlerinin etkisiyle, zaman zaman ve yer yer farklı iklim özellikleri gösterir. Kışları, Akdeniz iklimi etkisini gösterdiği zamanlarda: ılık ve yağışlı, kara iklimi gösterdiğinde ise, oldukça sert ve kar yağışlı geçer. Yazlar: sıcak ve kurak, bahar dönemi yağışlıdır.

Turizm: Edirne için önemli bir gelir ve istihdam kaynağıdır. Şehirde, turizm işletme belgeli olarak, 21 konaklama tesisi var. Bunların oda sayısı ise: 800, yatak sayısı: 1604. Bu turizm işletme belgeli konaklama tesislerinde, 2007 yılı rakamlarına göre: 243.316 kişi, 338.889 gece konaklama yapmıştır.

İl genelinde: Osmanlı-Türk kültürünü yansıtan: 612 eser var. Bu eserlerden bir bölümü (Selimiye Camisi, Üç şerefeli cami, Kervansaray, Meriç köprüsü, Eski cami) günümüze kadar sağlam olarak gelmiş olup, halen kullanılmaktadırlar. İl genelinde, ayrıca 29 Sit alanı ilan edilerek korumaya alınmış bölge bulunmaktadır.

SINIR KAPILARI-KAPIKULE-İPSALA-PAZARKULE 

Edirne, ülkemizin Avrupa’ya kara ve demiryolu ile bağlantısını sağlayan il olarak öne çıkar. İl genelinde: 5 sınır kapısı var. Özellikle: Kapıkule sınır kapısı: ülkemizin en büyük kara ve demiryolu sınır kapısı olarak öne çıkar. Bulgaristan üzerinden, Avrupa’ya açılan Kapıkule dışında, Yunanistan ile, Türkiye’yi birleştiren İpsala ve Pazarkule sınır kapıları var. Ayrıca: Uzunköprü’den, yine Yunanistan’a giden demir yolu sınır kapısı bulunuyor.

KIRKPINAR

Evet, Kırkpınar denilince, eminim ki, hepimizin aklına, güreş geliyor. Ama, bu spor, burada çok özel şartlarda yapılıyor. Kırkpınar: Edirne-Ortaköy (35 km. lik yol) üzerinde bulunuyor. Simavina ile Sarı Hızır Köyleri arasında bulunan ve Balkan Savaşından sonra, Yunanistan’a bırakılan Nazif Ağa tarlası denilen çimenlik bir yerin adı.

Tarihi gelişimine bakacak olursak: Osmanlılar, 1356-1357 yılları arasında, Süleyman Paşa komutasında Rumeli’ye geçerler. Burada: yaptıkları akınlar sırasında: savaş yapmadıkları ve mola verdikleri günlerde, aralarında, çeşitli sporlar yaparak zaman geçirirlerdi.

Özellikle: bir keresinde, güreşe tutuşan 40 yiğit içinden, iki yiğit, tutuştukları güreşi, gece yarısına dek sürdürdükleri halde, sonuçlandıramazlar ve ikisi de, güreştikleri yerde, yığılıp kalır, ölürler. Arkadaşları: bu iki yiğidi, Edirne yakınlarındaki, güreş yaptıkları yerde bulunan bir ağacın altına gömerler ve Edirne’ye akınlarına devam ederler.

Zamanla: Edirne fethedilir. Edirne fatihleri: Ahırköy çayırlığına geldiklerinde: daha önce güreş tutarken ölen iki arkadaşını gömdükleri incir ağacının çevresinde: bir kaynaktan çıkan suyun, Kırkpınar çayırlığına doğru aktığını görürler. Bunun üzerine: biraz önce hatırlarsanız, 40 yiğidin güreşe tutuştuğundan söz etmiştim, buraya, “Kırkpınar” adını vermişler.

Edirne’nin alınmasından sonra: Sultan I. Murat zamanında: burada bir güreş tekkesi kurulmuş ve takip eden dönemde, her yıl, burada güreş müsabakalarının yapılması, gelenek haline gelmiş. Ancak: 1923-1924 yıllarından sonra, günümüze kadar olan dönemde,  yukarıda söz ettiğim yiğitleri anmak için, güreşler: Edirne’nin “Sarayiçi” denilen yöresinde yapılmaya başlanmış.

Günümüzde, güreşler bir “Kültür Etkinliği” olarak ve bir hafta süre ile düzenlenir. Şenlikler kapsamında: çeşitli folklor gösterileri, fuarlar, sergiler, güzellik yarışması ve yöresel yemek yarışmaları düzenleniyor. Şenliklere, yurt dışından çeşitli ülke gurupları da katılıyor.

Şenliklerin son 3 günü, güreşler yapılıyor. Büyük, orta, başaltı ve baş boylarında güreşen pehlivanlardan, baş güreşenlerin birincisine “Başpehlivan” deniliyor ve altın kemerle ödüllendiriliyor. Bu arada: şenliklerin vazgeçilmez simgesi “Kırkpınar Ağası”

Ortaya konan koça, açık arttırmada en fazla parayı veren kişi: Kırkpınar Ağası oluyor. Bir sonraki yılın güreşlerini organize ediyor, daha doğrusu finanse ediyor.

Evet, güreşler ne zaman yapılıyor?

Kırkpınar şenlikleri: her yıl, genellikle Haziran ayının son haftası ile Temmuz ayının ilk haftasını kapsayan günlerde düzenleniyor ve bir hafta sürüyor. Daha önce söylediğim gibi, ilk dört gün çeşitli etkinlikler düzenleniyor ve son üç gün ise güreşler yapılıyor. Haftanın son günü (pazar), başpehlivanlık güreşleri ve bir sonraki yıl için Kırkpınar Ağalığı ihalesi yapılıyor.

TRAKYA ÜNİVERSİTESİ

Trakya Üniversitesi: 20 Temmuz 1982 tarihinde kurulmuştur. Bir bölge üniversitesi olarak: 3 il, 16 ilçeye yayılmış, 8 fakülte, 3 enstitü, 4 yüksek okul, 1 konsertavuar, 20 meslek yüksek okulu, 14 araştırma ve uygulama merkezinden oluşmaktadır. Bölge üniversitesi olma niteliği açısından, Türkiye’nin ikinci büyük üniversitesidir. Trakya bölgesinin tümüne yayılmıştır. Aynı zamanda, Balkan ülkeleri ile de, yoğun ilişkiler içinde olan bir üniversitedir.

 

NE YENİR

BADEM EZMESİ

Bu muhteşem ve Edirne’ye has lezzetli badem ezmesinin her ısırığında, ağzınızda dağılarak, size bambaşka bir lezzet sunacaktır.

 

TAVA CİĞER

Yemek seçiminde, Edirne’de ilk sırayı verin. Edirne ciğerinin lezzetini, başka bir yerde bulmanız olanaksız. Çok pişmişi çıtır çıtır olur, az pişmişi bol vitaminlidir. Cacık veya ayranla beraber yemelisiniz. Mutlaka deneyin.

 

NE SATIN ALINIR

AYNALI SÜPÜRGE

Günümüzde, Edirne’de, bir el sanatı olarak varlığını sürdürüyor.

 

EDİRNEKARİ

Edirne’de, el sanatı ürünlere: “Edirnekari (Edirne işi)” adı verilir. Günümüzde, bu gelenek: ağaç ve oyma işlemeciliği ile devam eder. Sandık ve dolap gibi, ahşap malzemeler üzerine, boya ile yapılan desenlerle ortaya çıkar. Diğer el sanatı ürünleri ise şunlardır: Lake kap ve kutu yapımcılığı, çiçek ressamlığı, ciltçilik, hattatlık (özellikle talik yazı), ahşap oymacılığı ve mezar taşçılığı.

 

MİS MEYVE SABUNU

Turistik bir faaliyet haline dönüşmüş, geleneksel el sanatıdır.

Sevdiklerinize yada kendinize bir ev hediyesi almak isterseniz: Edirnekari veya Edirne hatırası mis sabunlarını mutlaka görmelisiniz. Mis sabunları, evinizdeki dekorasyona uyum sağlarken, ferahlatan kokusuyla da bulunduğunuz ortamın havasını değiştirecektir.

GEZİLECEK YERLER

GEZİ PLANI

Edirne gezinize: önce Selimiye Camisinden başlayın. Bulunduğunuz yerden, bir şekilde Selimiye camisine ulaşın ve bu muhteşem mimari harikayı keşfedin. Daha sonra, caminin hemen arka bölümünde bulunan Müzeye gidiyoruz.

Müze gezisinden sonra, tekrar Selimiye camisinin önüne geçiyoruz ve hemen karşısındaki eski caminin yanında bulunan Rüstempaşa Kervansarayı geziliyor.

Sonra, Talatpaşa Asfaltını, batı yönünde takip ederek, Üç şerefeli camiye ulaşıyoruz. Camiyi gezdikten sonra, hemen karşısındaki Alipaşa Kapalı Çarşısını geziyoruz.

Tekrar batıya doğru devam ediyoruz, Tunca nehri üzerindeki Beyazıt Köprüsünden geçerek, II. Beyazıt Külliyesine varıyoruz. Burayı da gezdikten sonra: kuzeye doğru ilerliyoruz, Saray-ı Cedit, Adalet kasrı ve Sarayiçi görülüyor, sonra, şehir merkezine geri dönüyoruz.

SELİMİYE CAMİSİ

Sultan II. Selim tarafından, Mimar Sinan’a yaptırılmış. Sinan’ın 80 yaşında iken yaptığı ve “ustalık eserim” dediği önemli bir başyapıt.

Caminin kapısındaki kitabeye göre: yapımına, 1568 yılında başlanmış. Ancak: II. Selim’in ölümünden sonra: 1575 yılında ibadete açılabilmiş.

Günümüzde: şehir merkezinde bulunan caminin bulunduğu alanda: Edirne’nin ilk sarayı (Saray-ı Atik) ve Baltacı Muhafız Kışlası varmış.

Peki: neden Edirne’ye bu ölçüde büyük bir cami yapılmış? Caminin yapıldığı yıllarda, İstanbul’da, büyük boyutlu yeni bir camiye ihtiyaç bulunmuyormuş. Edirne, Osmanlı egemenliğinin, Rumelide ki merkezi konumu ve Sultan Selim’in gençlik yıllarından itibaren, bu şehre aşırı sevgi beslemesi: bu boyutta büyük bir caminin, Edirne’ye yapılmasına neden olmuş.

Yapı özellikleri de dikkate değer. Cami: bir tepe üzerinde bulunuyor. Bu caminin yapımında: daha önce hiçbir camide ya da antik çağ mabedinde kullanılmayan, bir yapım tekniği kullanılmış. Daha önceki kubbeli yapılarda: asıl kubbe, kademeli yarım kubbeler üzerinde yükselmekte iken, Selimiye camisi: tek bir kubbe ile örtülmüş. Bu kubbenin yüksekliği: 43.25 metre, çapı ise: 31.25 metredir. Kubbe: 8 sütuna dayanan bir kasnak üzerine oturtulmuştur.

Kubbe: mimaride, evreni temsil eden bir simgedir. Tüm inanç sistemlerinde, bu yüzden, dini yapıların çoğunda kubbesel yapılar tercih edilmiştir. Hıristiyan dünyasının hakim olduğu Avrupa’da, kubbe mimarisi, özellikle İtalya’da, hakim olmuştur.

Ancak, bu eserleri ortaya çıkaran mimarlar, Mimar Sinan’dan farklı olarak, üst üste iki kubbe sistemini benimsemişlerdir. Mimar Sinan ise, inanılmaz bir cüretle yükselttiği tek kubbe ile, hem mekanı örtmüş, hem de dış görünüşün ana hatlarını belirlemiştir.

Avusturyalı İslam ve İran Sanat Tarihi Uzmanı Prof. Dr. Ernst Diez’in yorumu şöyledir.” Selimiye’deki mekan büyüklüğü, yüksekliği, topluluk ve ışık etkisi; yer yüzündeki bütün yapılardan üstündür.”

Minarelere gelince: caminin dört köşesinde, dört minare var. Her minare: 3 şerefeli. Çapları ise: 3.80 metre. Yükseklikleri:  70.89 metre. Üzerlerinde bulunan alemleriyle birlikte yükseklikleri ise: 84-85 metre civarında. Öndeki iki minarenin taş oymaları çukur, ortadaki minarelerin ise, oymaları kabarıktır. Minarelerin kubbeye yakın olması: camiyi, göğe yükseliyormuş gibi gösterir.

Caminin: mermer, çini ve hat işlemeciliği de önemlidir. İçi: İznik çinileriyle süslenmiştir. Çinilerin bir kısmı: 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşında, Rus generali Skobelef tarafından sökülerek, Moskova’ya götürülmüştür.

Yapının: kuzey, güney ve avluya açılan, toplam 3 kapısı var. İç avlu: revaklar ve kubbelerle süslü. Avlunun ortasında, mermerden yapılmış bir şadırvan bulunuyor. Dış avluda ise: günümüzde çocuk kütüphanesi olarak kullanılan “Sıbyan mektebi”, müze olarak kullanılan “medrese” bulunuyor.

Yapıldığı dönemde, cami, meşalelerle aydınlatılıyormuş. Meşalelerden çıkan is, hava akımı oluşturmak üzere, özel olarak yapılan bir  delikten dışarı çıkıyormuş.

Evet, Selimiye Camisinin en önemli özelliği, Edirne’nin her tarafından görülebilmesidir.

EDİRNE ARKEOLOJİ VE ETNOĞRAFYA MÜZESİ

Selimiye camisinin yanında. Halen bulunduğu binaya: 1971 yılında taşınmış. Müze: 2 bölümden oluşuyor ve pek çok eser sergileniyor.

Girişte: solda, Edirneli bir şahsın hediye ettiği, tuğralı gümüş eserler ile, diğer ev eşyalarından oluşan aile yadigarı bir koleksiyon bulunuyor. Bunun yanında, Selimiye camisinin mihrabına serilmiş olan, Gördes tipi halı seccade ile, 19’ncu yüzyıla ait Şarköy kilimleri sergileniyor.

Aynı sıradaki üç vitrinin, birincisinde: Osmanlı padişahları döneminde basılan sikkeler, ikincisinde temel hafriyatları sırasında çıkan defineler, üçüncüsünde ise, yurt dışına kaçırılırken gümrük kapılarında yakalanıp müzeye getirilen sikkeler bulunuyor.

Salonun diğer önemli bir yeri ise, sünnet ve gelin odasını yansıtan kısım. Sünnet yatağı: 22 adet bindallı bohçanın bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş. Üzerine de, 18’nci yüzyıla ait Atlas üzerine işlenmiş değerli bir yatak takımı serilmiş.

Sünnet ve gelin odasında bulunan, 17’nci yüzyıl sonuna ait Edirnekari yüklük dolabı kapağı muhteşem güzellikte.

İç salon bölümüne girilince, vitrinlerde: sarayda kullanılmış stil örtüsü kahve takımları, kaşıklar (deniz kaplumbağası kabuğundan yapılmış), tombak ibrikler, nargile takımları (billurdan) ve 19’ncu yüzyıl, Edirne erkek ve kadın kıyafetleri, mankenler üzerinde sergileniyor. Buradaki oturma odası ile, Edirnekari tekniğiyle yapılmış para çekmeceleri, yazı çekmeceleri ve sandıklar da ilgi çekiyor.

El sanatları bölümüne geçmeden olan bölümdeki vitrinlerde, Atatürk’ün Edirne’ye geldiği zaman kullandığı battaniyesi ve Balkan Harbinde kullanmış olduğu harita bulunuyor.

Arkeoloji Bölümü

Girişte, duvar boyunca sergilenen taş eserler: üç bölüm. Bunlar: yazıtlar, mimari parçalar ve steller. İlk vitrinde: pişmiş topraktan yapılmış kadın başları sergileniyor. Antik çağdan günümüze kadar, kadınların saç modellerini göstermesi açısından ilginç. Kaçak eserler vitrininde, yurtdışına kaçırılırken yakalanan, çeşitli dönemlere ait eserler sergileniyor.

Trakya kült belgesi vitrininde: harp sanatında ve binicilikte gayet yetenekli olan ve öldükten sonra tanrılaştırılan Trakya süvarilerinin betimlendiği, süvari stelleri bulunuyor.

Duvar boyunca, yine Roma dönemine ait heykeller sergileniyor.

Fosil vitrinlerine geliyoruz. Burada: yörede işletilen kum-çakıl ocakları ile kömür ocaklarından çıkan ve günümüzden bir milyon yıl öncesinden başlayıp, 30-35 milyon yıl öncesine kadar değişik dönemlere tarihlenen, çeşitli hayvanlara ait fosil parçaları sergileniyor.

Büyük bir Trak kabilesi olan Odrislerin Edirne’nin 5 km. kuzeybatısında kurdukları ilk şehir yerleşmeleri, Odrisia’ya ait Prehistorik eserlerden taş baltalar, elle yapılmış kaba hamurlu çentik bezemeli çömlek parçaları, taç el değirmeni salonun ortasında bulunan vitrinde  sergileniyor.

Müzenin bahçesinde; İon, Aiol, Korinth, Bizans sütun başlıkları, çeşitli mimari parçalar sergileniyor. Bunlar dışında, üzeri mitolojik varlıklarla süslü Roma dönemine ait ve üzeri Eros kabartmalı sunak ile Lalapaşa Hacılar Köyünden getirilmiş dolmen ve menhirler ilgi çekiyor.

EDİRNE TÜRK-İSLAM ESERLERİ MÜZESİ

Selimiye camisi avlusunda, medrese içinde bulunuyor. 1569-1575 yılları arasında, Mimar Sinan tarafından yapılan medresenin, 14 odasında ve avluda: Osmanlı dönemine ait birçok eser sergileniyor.

Müzenin içindeki bu 14 odanın düzenlemesi şöyle:

Pehlivanlar Odası: Kırkpınar güreşlerinde, baş pehlivan olmuş güreşçiler ile, Kırkpınar Ağalarının resimleri sergileniyor. Ayrıca mankenler üzerinde bir güreşçi ve Kırkpınar Ağası canlandırılmış.

Tekke Eşyaları Odası: Müzenin en önemli odalarından biridir. Tekke kapatıldıktan sonra, bir araya getirilen eşyalar burada sergileniyor. Duvarlarda asılı olarak el yazması hat örnekleri, II. Beyazıt Camisinin kündekari tekniği ile yapılmış 2 adet kapı kanadı, II. Selim’in Selimiye Camisine hediye ettiği, el yazması Kur’an-ı Kerim ile çeşitli eşyalar burada sergileniyor.

Çorap Odası: Yurdun çeşitli yörelerinden toplanmış el örgüsü yün çoraplar sergileniyor.

İşleme ve Levha Odası: Atlas üzerine ipekle işlenmiş levhalar, kumaş üzerine aplike edilmiş pul koleksiyonları, nişler içinde Osmanlıca yazı işlemeli peşkirler, çevreler ve örtüler sergileniyor.

Silah Odası: 17.yüzyıl sonu ve 18.yüzyıla ait Osmanlı çakmaklı tüfekleri, zırhlar, miğferler, süvari kılıçları, teberler, kalkanlar, kolçaklar, oklar, kamalar ile mankenler üzerinde yeniçeri kıyafetleri sergileniyor.

Balkan Harbi Odası: Balkan savaşında kullanılan kanlı sancak, süpürge tohumundan yapılmış ekmek ve Edirne Müdafii Şükrü Paşa’nın resimleri sergileniyor.

Çini ve Seramik Odası: 18’nci yüzyıl sonu ile 19’ncu yüzyıl başına ait, Çanakkale seramik ve testileri, erken Osmanlı seramikleri ve Osmanlı duvar çinileri sergileniyor.

Sarayiçi Odası: 1973 yılında Sarayiçinde yapılan kazıda ortaya çıkan ve Edirne Sarayına ait olan duvar çinileri sergileniyor.

Edirne Misafir Odası: Kristal ayna ve konsol, koltuklar ile duvarlarda ipek böceği kozasından yapılmış resimlikler sergileniyor.

Mutfak Eşyaları Odası: Edirne sarayında kullanılan mutfak araç ve gereçleri sergileniyor.

Ölçü Aletleri Odası: El kantarları, astronomi ile ilgili yükselti tahtaları, kum saati, okka ve arşınlar sergileniyor.

Ağaç İşleri Odası: Edirnakari tekniğiyle yapılmış olan ahşap eserler sergileniyor.

Galeri: 15’nci yüzyıldan sonra yok olmuş, yıkılmış Edirne Camilerinin, hanlarının, hamamlarının, çeşmelerinin ve sebillerinin yazıtları ile, 19.yüzyıl sonlarında yapılmış Edirne evlerinin tavan göbekleri sergileniyor.

İç avlu artık yok olmuş durumda. Vaka-i Hayriye olayını, zarar görmeden atlatabilmiş ve zamanımıza kadar gelebilmiş olan yeniçeri mezar taşları koleksiyonu ise, ayrı bir önem taşıyor.

RÜSTEM PAŞA KERVANSARAYI

Günümüzde, bir kısmı otel olarak kullanılmaktadır. 1554 yılında yapılmıştır. Bu binada yapılan restorasyon çalışmaları, 1980 yılında, “Ağa Han” ödülüne layık görülmüştür.

ÜÇ ŞEREFELİ CAMİ

1443-1447 yılları arasında, Sultan II. Murat tarafından yaptırılmıştır. Merkezi kubbenin çapı: 24 metredir. Kubbe: 6 dayanağa oturmaktadır. Yanlarda: daha küçük ikişer kubbe ile örtülü, kare bölümler var. Yapı: bir yenilik olarak, enine dikdörtgen planlıdır. Bu planı: Mimar Sinan, İstanbul camilerinde daha gelişmiş biçimi ile uygulamıştır.

Ayrıca, Osmanlı mimarisinde, revaklı avlu: ilk kez bu camide kullanılmıştır. Avlunun dört köşesine, minareler yerleştirilmiştir. Bu yapı özellikleriyle, daha sonra yapılan camilere örnek  teşkil eder.

ALİPAŞA KAPALIÇARŞISI

Üç şerefeli caminin hemen karşısındadır. İçeriye doğru adım attığınızda: kendinizi uzun bir tünelde sanacaksınız. Geçmişte, burada, altın, gümüş satan esnaf bir arada toplanır ve bunların dükkanları 100 bekçi  tarafından korunurmuş. Evet, Ali Paşa’daki gezinizde, siz de, yazın sıcaktan, kışın ise soğuktan korunarak, gezinebileceksiniz.

II.BEYAZIT KÜLLİYESİ

Sultan II. Beyazıt tarafından, 1484-1488 yılları arasında, Mimar Hayreddin’e yaptırılmıştır. Sultan II. Beyazıt, Akkirman seferine çıkarken, 1484 yılında, temelini attığı, yapılar topluluğu, 4 yıl kadar kısa bir süre içinde bitirilerek hizmete açılmıştır.

Şehir merkezinden, 2 km. uzaklıkta, Tunca nehri kıyısındadır.

1682 yılında, Edirne’yi ziyaret eden Evliya Çelebi: “Orada bir Darüşşifa vardır ki, dil ile tarif edilmez, kalemler ile yazılmaz” diye söz etmiştir. Bu: o dönemlerde, Osmanlının en iyi hastanelerinden biri olan, II. Beyazıt Külliyesindeki Darüşşifadır.

Külliyede: cami, tıp medresesi, imaret, darüşşifa, hamam, mutfak ve erzak depoları bölümleri bulunuyor.

Özellikle: cami çok büyük. Kubbesinin çapı: 21 metre ve 2 minaresi bulunuyor. Yanlarında: dokuzar kubbeli, kapıları dış yöne açılan tabhane (kitap basımevi) var. Hünkar mahfili: mermerden ve oldukça güzel. Mihrap ve minber ise: sade bir üslupla yapılmış.

Külliyenin, cami hariç bölümleri: Trakya Üniversitesi ele Vakıflar Genel Müdürlüğü arasında yapılan bir protokol sonucu, Trakya Üniversitesine devredilmiştir. Trakya Üniversitesinin yoğun restorasyon çalışmaları sonucu, Külliyenin Darüşşifa ve Medrese bölümleri hizmete açılmıştır.

Bu külliye: 1997 yılından bu yana, Sağlık Müzesi olarak hizmet veriyor. 2004 yılında, “Avrupa’nın En İyi Sağlık Müzesi” ödülüne layık görülmüştür. Medrese ise, Trakya Üniversitesi tarafından, halka hizmet veren bir sağlık birimi olarak kullanılmaktadır.

SAĞLIK MÜZESİ

Müzede: hekimliğin geliştirilmesi ve değişik sağlık hizmetleri hakkında, geniş bilgileri içiren bölümler var.

EDİRNE SARAYI

Kırkpınar Yağlı Güreşlerinin düzenlendiği, Sarayiçi semtindedir. Burada, ilk saray: Sultan I. Murat zamanında yaptırılmıştır. 1450 yılında ise, büyük Edirne Sarayının inşaatına başlanır. Ancak, Sultan I. Murat’ın, 1451 yılında ölümünden sonra, oğlu Fatih Sultan Mehmet tarafından saray tamamlanır.

Sultan III. Ahmet’in, 3 Ekim 1718 tarihinde İstanbul’a dönmesi sonucu, Edirne Sarayı terk edilişi yaşar. Bir daha, Osmanlı sultanlarından hiçbiri bu saraya uğramaz. Tabii, saray kullanılmayınca, bütün binalar çürür ve harap olur. 1750 depremi ise, sarayın birçok yapısının zarar görmesine neden olur.

Osmanlı döneminde kullanılan saraydan, günümüze, adaletin timsali olan “Adalet Kasrı” haricinde bir yapı gelmemiştir. Çünkü: Osmanlı-Rus savaşında (93.Harbi), burası cephanelik olarak kullanılmış ve kentin Ruslar tarafından ele geçirileceği anlaşılınca, cephaneler, Rusların eline geçmesin diye, havaya uçurulmuştur. Bu patlamadan sonra, yalnızca “Adalet Kasrı” denilen kısım sağlam kalmıştır.

Evet, Edirne’de gezebileceğiniz diğer yerler, aşağıda. Zamanınız ölçüsünde, buralardan tercih edeceğiniz yerleri gezebilirsiniz.

BARIŞ PARKI-SÜNİ GÖLET

Burada: bir suni gölet yapılmış. 425 bin TL. mal olduğu söyleniyor. Aslında, Edirne’de iki tane barış parkı var. Burası daha çok gölet olarak biliniyor.

LOZAN ANITI VE MÜZESİ

Burada: Lozan ve İsmet İnönü belgeleri sergileniyor. Lozan Barış Antlaşması ve Karaağaç’ın bu anlaşmayla kazanılması anısına, Trakya Üniversitesi ile Edirne Belediyesinin öncülüğünde 1998 yılında yapılmıştır. Üç yüksek sütundan oluşmaktadır. Yanında, bir de Lozan Müzesi bulunmaktadır.

BALKAN SAVAŞI MÜZESİ

Balkan savaşının zor ve acı dolu günlerini anlatan bir müzedir. 2000 yılında ziyarete açılmıştır.

KALEİÇİNDE BÜYÜK SİNAGOG

Bunun, Türkiye sınırları içinde en büyük Sinagog olduğu söylenir. Günümüzde kullanılmamaktadır, restorasyon bekliyormuş.

SARAÇLAR CADDESİ

Edirne’nin sıcak insanını tanımanın en kolay yoludur. Bir aşağı, bir yukarı dolaşabilirsiniz. Saraçlar caddesinde, bir dükkana girdiğinizde: esnaf, sizi tüm doğallığı ile karşılar, hiç bir şey almasanız bile, güler yüzle uğurlar.

GAZİ MİHAL KÖPRÜSÜ

En eski köprü: Tunca nehri üzerindedir. Yapım tarihi: 1420 yılı olarak düşünülmektedir.

TUNCA KÖPRÜSÜ

Kent merkezinden, Karaağaç’a giderken, yol üstünde ilk karşılaşılan köprüdür. 1615 yılında yapılmıştır.

MECİDİYE KÖPRÜSÜ

Edirne’nin en görkemli köprüsüdür. Meriç üzerinde yapılmıştır. 1842 yılında yapıldığı bilinmektedir.

EDİRNE EVLERİ

Bu evler: taş duvar ve sıvalarla örülmüştür. İskelet sistemi ise, ahşaptır. Muhteşem bir simetriye sahiptir. Bütün evlerde “hayat” denilen bölümler bulunmaktadır. Oda kapılarının açıldığı yer olan bu bölüm, doğrudan evin bahçesine bakan yönde: 1.5-2 metrelik direkler üzerine dayandırılmıştır.

YILDIRIM BEYAZIT CAMİSİ

Edirne’nin en eski camisidir. Şehir merkezine, 3 km. uzaklıktadır. 1400 yılında, burada bulunan bir Roma kilisesinin temelleri üzerine, Yıldırım Beyazıt tarafından yaptırılmıştır. Mimarı Hacı Alaaddin’dir. Yapı: çok kubbelidir.

MERZİFONLU KARA MUSTAFA PAŞA ÇEŞMESİ

Merzifonlu Kara Mustafa Paşa tarafından yaptırılmıştır. Selimiye camisinin yanındaki arastanın karşısındadır.

Tekirdağ tanıtımı.

Kırklareli tanıtımı.

Çanakkale tanıtımı.